Zo schiep links de zuil der moslimslachtoffers

De Telegraaf, 7 maart 2024

In de jaren negentig woonde ik als student psychologie in het Amsterdamse Zeeburg. De meerderheid van de mannen hing met een werkeloosheidsuitkering rond in de moskee annex theehuis, de vuilniszakken hingen in de bomen en elke twee weken werd iemand op straat doodgeschoten. Het linkse stadsbestuur zag allochtonen, zoals mensen als ik toen heetten, als hulpbehoevend en slachtoffer van racisme in de oude wijken. In de Albert Heijn tikte een goedgeklede dame mij eens op de schouder. „DAT: VARKENSVLEES. DAT, MAG, JIJ, NIET. RUNDVLEES: DAAR”, riep ze luid articulerend en wijzend met haar vinger. Lees verder …

Categories: Publicaties

Diversiteit gaat om de reis, niet om de bestemming

Vrij Links, 16 februari 2024

“If liberty means anything at all, it means telling people what they do not want to hear.” Dit is een citaat van de schrijver Eric Arthur Blair, geboren op 25 juni 1903 in Motihari in India en gestorven in Londen op 21 januari 1950. Deze naam gebruik ik vaak als pseudoniem. Bijna niemand heeft door dat het de echte naam is van de literaire reus die bekend is onder het pseudoniem George Orwell. Gaandeweg mijn leven heb ik aan dit citaat een tweede zin toegevoegd: “If liberty means anything at all, it means telling yourself what you do not want to hear.” Lees verder …

Categories: Publicaties

Halsema heeft mij mijn Amsterdam afgepakt

De Telegraaf, 16 februari 2024

Het multi-etnische multiculturele land waar ik geboren en getogen ben (Iran) werd geregeerd door een seculiere overheid. De overheidsambtenaren droegen neutrale uniforme kleding die aangaf aan welke staat ze loyaal waren. Met vallen en opstaan bewaakten ze het wetboek waarvoor iedereen gelijk was, ongeacht of je man, vrouw, homo, hetero, moslim, jood, Bahai of christen was. Toen in 1979 de moslims de macht grepen, werd het neutrale uniform ingeruild voor kleding met religieus-islamitische symbolen. Dat gaf de loyaliteit van de dragers weer. Geleidelijk werd het onderscheid tussen recht en onrecht bepaald door de mate waarin iemands gedrag als ‘islamitisch’ werd beoordeeld. Maand na maand kwamen nieuwe voornemens, initiatieven en maatregelen. Lees verder …

Categories: Publicaties

Nederland word wakker, het monster is terug

De Telegraaf, 30 januari 2024

Ik ben geen jood. Ik heb ook geen joodse vrienden. Eigenlijk weet ik ook vrijwel niets van de geschiedenis van het jodendom. Toch hebben joden en het jodendom op een onverklaarbare wijze altijd mijn sympathie gehad. Misschien omdat Iraanse joden vroeger mijn vader zonder aanleiding vriendelijk groetten. Door zijn uiterlijk dachten ze vaak dat hij ook jood was. In 1983 zat ik op het Amsterdamse kantoor van Vluchtelingenwerk aan de Kloveniersburgwal. Het gebonk van de heipalen maakte soms het gesprek onmogelijk. ‘Waarom zijn al die huizen gesloopt?’ vroeg ik aan mijn begeleider. ‘Mensen die daar woonden, kwamen na de oorlog niet meer terug’, zei hij zachtjes. Ignorant van de holocaust en het lot van de Europese joden vroeg ik; ‘waarvandaan?’ Lees verder …

 

 

Categories: Publicaties

Mening ambtenaar is geen ambtelijke mening

De Telegraaf, 28 december 2023

De eerste keer dat ik als ambtenaar een stuk wilde publiceren heb ik mijn tekst de ambtelijke hiërarchische lijn ingestuurd. De titel van de bijgevoegde oplegnota was, Verzoek om toestemming voor publicatie. Het afdelingshoofd, de directeur, de directeur-generaal en de secretaris-generaal ’corrigeerden’ mijn tekst met de pen en schreven er met deftige woorden relativerende bijzinnen bij. Voordat het voor de finale goedkeuring in de tas van de minister lag, was het al lang niet meer mijn opinie. Drie weken later, toen de woordvoerder van de minister zijn goedkeuring gaf, zat ik met een te lange onleesbare tekst over een onderwerp dat al lang uit de actualiteit verdwenen was. De volgende keer doe ik het anders, nam ik mij voor. Ik ben een schrijver en de schrijver schrijft, niet de ambtenaar. Lees verder …

Categories: Publicaties

Geen meisje wordt geboren met een hoofddoek

De Telegraaf, 09 december 2023

Het hoogste Europese rechtsorgaan heeft bepaald dat het openbaar bestuur het zichtbaar dragen van religieuze, politieke en levensbeschouwelijke symbolen voor werknemers kan verbieden. Het doel is het voorkomen van de schijn van partijdigheid, het streven naar neutraliteit, en het vermijden om een onderdeel te worden van een maatschappelijk conflict. Voorwaarde is wel dat alle werknemers in gelijke gevallen gelijk worden behandeld en overheden de noodzaak van het verbod bij een plaatselijke rechter kunnen onderbouwen.

Het zichtbaar dragen van symbolen van een religie is een individuele keuze. De keuze voor een baan waarbij een neutraal uiterlijk is vereist ook. Een rechter neemt geen beslissing omdat hij zelf katholiek, protestant, Jood of moslim is, maar omdat hij recht spreekt, vandaar een neutrale toga. Hetzelfde geldt voor politieke en levensbeschouwelijke symbolen. Een politieagent in een PVV-jack houdt een verdachte niet staande namens de Staat, maar namens de PVV, vandaar een neutraal uniform. Lees verder …

Categories: Publicaties

De kolossale blinde vlek voor het echte gevaar

De Telegraaf, 10 november 2023

De feiten, het bewijs en de ervaringen zijn er: de moord op Theo van Gogh, de aanslagen in Madrid, Londen, Parijs, Nice en Brussel, 300 jongeren uit onze Vinexwijken die naar Syrië gingen om seksslaven te bezitten en mensen te onthoofden. De zuivere islam staat voor expansiedrift door nietsontziende wreedheden en het onderwerpen van wat men ’de ongelovigen’ noemt. Het einddoel is: ’het laten wapperen van het vaandel van de islam over de gehele aardbol’. Daarin is geen plaats voor stukjes naar smaak geselecteerde islam die in de loop van de eeuwen onder invloed van de moderniteit zijn ontstaan. Moord na moord na moord is gepleegd op onschuldige Europeanen in naam van de islam en profeet Mohammed. Waarom fantaseren zoveel journalisten een tolerante, een ’ook de andere wang toekerende’, op een waanidee gebaseerde islam? Zolang we onszelf en elkaar niet uit deze zelfverloochening bevrijden, zal de tirannie voortduren en meer en meer slachtoffers eisen. Nog meer dode schrijvers, nog meer dode cartoonisten, nog meer afslachting van onschuldige leraren als Samuel Paty en nog meer antisemitisme. Lees verder …

Categories: Publicaties

Zwijgen maakt joden onzichtbaar

Nieuw Israëlitisch Weekblad (NIW), 4 november 2023

Het was de namiddag van een hete zaterdag in Iran, ergens halverwege de jaren zeventig. Ik zat met mijn ouders bij de rivier te picknicken. De rivier bracht het ijskoude water uit de bergen langs het stadje Karadj waar we woonden. Wij gingen vaak op zaterdag. Vrijdag, de echte vrije dag, was het te druk met veel mensen uit het mondaine Teheran. Elke zaterdag zag ik families in kleine groepen er picknicken, maar bedeesd en niet uitbundig met harde muziek zoals het vrijdagse volk. De picknickers zaten op een kleed, legden een watermeloen in het koude water en dronken thee uit een samovaar.

Soms zag ik sommige mannen naar mijn vader knikken. Hij knikte vriendelijk terug met een glimlach. Daarna zag je hem ontspannen. “Papa, ken jij die mensen?” vroeg ik eens. “Nee,” zei hij kortaf. “Maar zij kennen jou, ze zeggen hallo,” reageerde ik. “Het zijn vriendelijke mensen,” zei hij zachtjes, “ze denken dat ik ook Kalimi ben.” “Misschien ben je het ook, je lijkt er anders wel op,” reageerde mijn moeder bits. Lees verder …

Categories: Publicaties

Je mening opdissen als ‘Irandeskundige’ is beunhazerij

Elsevier magazine, 16 oktober 2023

De media hebben deskundigen nodig om beweringen te onderbouwen. De expert analyseert en geeft context aan de stellingen van redacteuren. Iedereen is vrij een mening te uiten. Iets anders is het als een mening wordt gepresenteerd als wetenschappelijke, feitelijke kennis van een deskundige. Het kan ook gaan om een onopvallende woordkeuze die bijdraagt aan de beeldvorming. Noem je bijvoorbeeld Hamas een ‘terroristische organisatie’ en de leden ‘terroristen’, zoals de Verenigde Staten en de Europese Unie doen, of ‘Palestijnse militante beweging’ en de leden ‘strijders’? Lees verder …

Categories: Publicaties

Zolang regime Iran er zit, gaat terreur door

De Telegraaf, 10 oktober 2023

Talloze onschuldige Israëlische burgers zijn aangevallen, uit hun eigen huizen ontvoerd en op de straten gelyncht. In de meest krachtige bewoordingen veroordelen wij de barbaarse aanval van de Palestijnse terroristische organisatie Hamas op Israëlische steden en haar onschuldige burgers. Deze wreedheden moeten onmiddellijk eindigen. Lees verder …

Categories: Publicaties

De wereldprestatie die de islam in Nederland levert

De Telegraaf, 12 september 2023

In de maand april van het jaar 637 overhandigde de oude wijze dichter-patriarch van Jeruzalem de sleutel van zijn geliefde stad aan een woestijn-Arabier gehuld in smerige kamelenharen kleren. De oorlogszuchtige Omar, de tweede kalief na Mohammed, belegerde op zijn witte kameel al maanden de stad. Nog verder verzet betekende verwoesting van de heiligdommen, roof van de kostbaarheden, onthoofding van alle mannen en tot seksslaaf maken van vrouwen en kinderen. De bloeddorstige kameel berijdende troepen van Omar waren genadeloos voor wie het hoofd niet boog voor hun Allah. Voor zijn dood had hun profeet al het goede voorbeeld gegeven door persoonlijk deel te nemen aan de massaslachting van 900 Qurayza-Joden en Raihana, de mooiste vrouw van die stam wier man hij zelf had onthoofd, tot zijn seksslaaf te maken. Lees verder …

Categories: Publicaties

We staan erbij te kijken hoe vrijheid erodeert

De Telegraaf, 27 juli 2023

‘Ik ben een lafaard’, zei hij. Hij tilde zijn hoofd op en ik zag de tranen in zijn ogen die hij probeerde te verbergen. Hij; de geleerde Hollandse filosoof, en ik; de eeuwige buitenlander. Al mijn hele leven heb ik opgekeken tegen mensen zoals hij. Iemand die honderd keer meer boeken heeft gelezen, iemand die karrevrachten meer kennis heeft en bij wie je terecht kan met al je vragen. Nu zit hij gebroken tegenover mij. “Het management” van de universiteit had hem op het matje geroepen. Hij had alweer een slechte beoordeling gekregen van de studenten. ‘Toen ik studeerde werd ik beoordeeld door mijn professor, wordt u beoordeeld door de studenten?’ vroeg ik de geleerde filosoof. ‘Ja, en ze schrijven dat ik een islamofoob ben en een racist’. ‘Islamofoob lijkt mij een geuzenaam, dat ben ik zelf namelijk ook, maar racist bent u zeker niet’, grapte ik. Lees verder …

Categories: Publicaties

Een wereld die nu ook in Bloemendaal aanklopt

De Telegraaf, 9 juni 2023

Mijn vrienden noemen mij de Tuinman van Bloemendaal. Dat zit zo. Jaren geleden was ik het gras van de royale tuin van mijn villa in de gemeente Bloemendaal aan het maaien. De buurman sprak me aan: ‘Hoeveel vraagt u om ook bij ons te maaien?’ Nadat ik hem verbaasd aankeek, zei hij; ‘Wat is dan uw functie hier?’ ‘Ik woon hier’, reageerde ik. Hij viel stil en ik zag een mengeling van angst en ongeloof in zijn gezichtsuitdrukking. Dezelfde uitdrukking had ik al eerder in het gezicht van de wethouder wonen gezien. ‘Woont ú hier?’, vroeg hij mij verbaasd. ‘Waar komt u vandaan?’ ‘Amsterdam’, zei ik. ‘Nee, daarvoor,’ hield hij vol. ‘Ik ben ooit als vluchteling uit Iran naar Nederland gekomen, heeft dat consequentie voor de vergunning voor onze dakkapel?’ reageerde ik pesterig. Lees verder …

Categories: Publicaties

Iran: het was een lange gruwelijke weg sinds 1979

Elsevier 6 mei 2023,

Afgelopen februari vierden de ayatollahs de 44ste verjaardag van de islamitische staat die ayatollah Khomeini in 1979 in Iran stichtte. Het sinistere feest was dit jaar opvallend sober als gevolg van de protesten van de kleinkinderen van de generatie die Khomeini aan de macht bracht. Protesten waarbij niets minder wordt geëist dan het verdwijnen van dat regime en van zijn allesoverheersende islamitische dwingelandij. Wanhopig photoshopten de staatsmedia de feestgangers, gering in aantal ondanks de verplichtstelling voor de ambtenaren en het gratis busvervoer en eten en drinken voor de eigen aanhang. De angst onder deze aanhang voor de val van het regime is voelbaar. Lees verder …

Categories: Publicaties

Jodenhaat is de pestepidemie van de islam

De Telegraaf, 2 mei 2023

‘We moeten mensen ervan bewust maken dat de joden en hun westerse beschermheren tegen het principe van de islam zijn en een joodse wereldregering willen vestigen. Omdat ze een ijverig en kwaadaardig volk zijn, vrees ik dat ze, Allah verbiede, op een dag hun doel zullen bereiken. Met andere woorden, onze zwakheid zou een dag voort kunnen brengen waarop een Joodse gouverneur ons regeert, moge Allah nooit zo’n dag brengen.’

Het is 1970 en pas 25 jaar na de Holocaust als ayatollah Khomeini deze tekst publiceert in het essay ‘Islamitische regering’. Lees verder …

Categories: Publicaties

Op tv herkende Keyvan Shahbazi de man die hem martelde: de nieuwe president van Iran

Zembla, 16 maart 2023

INTERVIEW | Als adolescent vluchtte Keyvan Shahbazi (1964) na langdurig te zijn gemarteld naar Nederland. Veertig jaar later ziet hij zijn folteraar terug op tv, als staatshoofd van zijn geboorteland Iran. 

Ja, zegt de Iraans-Nederlandse schrijver die als jongeman zijn geboorteland ontvluchtte, natuurlijk wil hij zijn verhaal aan Zembla vertellen, maar op één voorwaarde: dat hij niet als slachtoffer wordt neergezet. Lees hier verder

Categories: Publicaties

Europa, zet Islamitische Garde op de terreurlijst

De Telegraaf, 23 februari 2023

Februari is de maand waarin de Iraanse ayatollahs de verjaardag van hun islamitische staat vieren die Khomeini in 1979 stichtte. Het sinistere feest was dit jaar opvallend sober door de massale protesten van de kleinkinderen van de generatie uit 1979. Protesten waarbij niets minder en niets meer wordt geëist dan het verdwijnen van dit regime en zijn alles overheersende islamitische dwingelandij. Wanhopig fotoshopte de staatsmedia het geringe aantal feestgangers. De angst onder de eigen aanhang voor de val van het regime is voelbaar. Een aanhang die in de afgelopen 44 jaar is gereduceerd tot het kader van de Islamic Republic Guard Corps (IRGC) en zijn periferie. … Lees verder

Categories: Publicaties

Een jaar oorlog in Europa: waarom dat geen (blijvend) effect hoeft te hebben op onze mentale gezondheid

Een Vandaag, 20 februari 2023

Op 24 februari is het precies een jaar geleden dat Rusland Oekraïne binnenviel. De heftige en vaak expliciete beelden domineren het nieuws en zijn online te zien, maar dat hoeft volgens psychologen geen effect te hebben op onze mentale gezondheid. “Mensen zijn veel veerkrachtiger dan we denken”, zegt cultureel psycholoog en schrijver Keyvan Shahbazi. Volgens hem speelt de oorlog voor de meeste Nederlanders op dit moment vooral op de achtergrond. Daarom heeft het weinig effect op ons dagelijks leven. Volgens Shahbazi kan een persoon binnen 3 weken aan een nieuwe situatie wennen en zijn normale leven weer oppakken. … Lees verder

Categories: Publicaties

Waar komt linkse liefde voor islamisme vandaan?

De Telegraaf, 20, december 2022

Al sinds 1979 vermoorden de ayatollahs ongehinderd hun tegenstanders binnen en buiten Iran. Deze dagen overspoelen de foto’s en de hartverscheurende verhalen van de vermoorde kinderen en jonge vrouwen de sociale media. Maar wij kijken liever de andere kant op. Laatst weigerde de Nederlandse regering zich in te spannen om de ayatollahs uit de VN-commissie voor vrouwenrechten te verbannen. De Sjiitische Islamitische Staat beschikt over een zee van olie- en gasvoorraden, ballistische raketten en nucleaire installaties. Aan deze houding is een decennialange onnozelheid van de westerse media en links-intellectuelen voorafgegaan.

Het begon al in oktober 1978 met de Franse filosoof, Paul-Michel Foucault. … Lees verder

Categories: Publicaties

En toch blijft het gedram om hoofddoek doorgaan

De Telegraaf, 23 november 2022

‘Ik heb nu geen behoefte aan glasvezel, maar kun je ons huis alvast aansluiten zonder de verplichting van een jaarabonnement?’ vroeg ik aan Mustafa, de bebaarde opzichter die op straat de kabel ingroef. ‘Eigenlijk niet, maar ik doe het alleen voor jou, omdat jij moslim bent’, reageerde Mustafa. ‘Moslim? Ik ben een afvallige heiden en volgens de regels van de islam hoor jij mij de keel door te snijden in plaats van op het glasvezelnetwerk aan te sluiten’, reageerde ik. Maar door zijn gebrekkige Nederlands begreep Mustafa mij niet. ‘Dankjewel broeder’, zei ik toen!  Moslim of niet, die aansluiting was voor iedereen mogelijk, maar Mustafa wilde graag de schijn wekken dat hij een ‘medemoslim’ een gunst deed, want zo gaat het in het Midden-Oosten. Waar rechtsongelijkheid heerst, bepalen je tribale relaties of je in de maatschappij iets voor elkaar krijgt. Dat tribalisme is wat Mustafa in Nederland gemeen heeft met een groep Nederlanders die besmet is met het Woke virus. Want volgens de Woken, bepaalt hoe je eruitziet wie je bent. … Lees verder

Categories: Publicaties

Valsheid vergeten wij hier in Nederland gauw

De Telegraaf, 27 oktober 2022

Madjid zal een charismatische studentenleider worden, waarna hij furore zal maken in het landsbestuur als minister of zelfs president. Daar waren de leerlingen van mijn middelbare school het over eens. In mijn boek, De Amerikaan van Karadj, beschrijf ik hoe hij in mijn geboortestad, net na de Iraanse revolutie van 1979, de bergwandelingen van de school leidde en zorgde dat iedereen daarna veilig en ongedeerd van de baardmannen thuiskwam. Ook beschrijf ik hoe ik hem in 1981 tijdens mijn martelgang langs verschillende islamitische kerkers tot twee keer toe tegenkwam. De Iraanse ayatollahs vonden het vooruitzicht van een politieke en maatschappelijke carrière voor jongeren als Madjid maar geen goed idee. Ibrahim Raisi, de huidige president van dat regime, kreeg in 1988 de opdracht voor zulke jongeren een finale oplossing te vinden. Zo ontstond ‘de commissie des doods’. Later zag ik zijn naam tussen de vele duizenden die deze commissie binnen een paar weken liet ophangen en in geheime massagraven bulldozeren.

Een bericht op mijn beeldscherm zette een paar dagen geleden mijn leven op zijn kop. Een stem, diep uit de bloedige recente Iraanse geschiedenis, sprak mij aan: ‘Wat ben ik blij dat ik je heb teruggevonden’! … Lees verder

Categories: Publicaties

Begin van het einde van islamisme is begonnen

De Telegraaf, 5 oktober 2022

Profeet Mohammed bezat naar schatting tussen 11 en 46 vrouwen onder wie een aantal seks slavinnen wiens mannen hij had vermoord bij zijn rooftochten op vaak joodse nederzettingen. Hij ‘trouwde’ op 53-jarige leeftijd met zijn bekendste vrouw Aisha toen ze nog 6 jaar oud was. ‘Mohammed pedofilie verwijten is niet terecht’, werpen islamisten tegen, ‘want hij “consumeerde” het huwelijk pas nadat Aisha 9 jaar was geworden’. Tja, ze kunnen weleens gelijk hebben, want sommige van zijn vrouwen waren ook beduidend ouder dan hij. Maar dit geeft wel een helder beeld van de rol die hij in zijn nieuwe religie toedeelde aan de vrouw. … Lees verder

Categories: Publicaties

Iraanse schrijver Keyvan Shahbazi over straatprotest na dood van Mahsa Amini: “Deze vrouwen en meisjes laten zien wat dapperheid is”

VRT, 1 oktober 2022

Auteur Keyvan Shahbazi, te gast in Gent voor een literair evenement, is onder de indruk van het protest in Iran, na de dood van de jonge vrouw Mahsa Amini: “Zo’n heftige weerstand was er nog nooit eerder”. Shahbazi was zelf het slachtoffer van vervolging, opsluiting en marteling meteen na de Iraanse revolutie en heeft daar een autobiografische roman over geschreven, “De Amerikaan van Karadj”. … Lees verder

Categories: Publicaties

Wereld wacht veel meer dan moordaanslagen

De Telegraaf, 23 augustus 2023

Met de aanslag op de gevierde schrijver Salman Rushdie werden we opnieuw geconfronteerd met de zevende -eeuwse wetten van Allah en Mahound (zo heet Mohammed in De Duivelsverzen). Wie het waagt om niet te buigen voor deze twee zal niet worden vergeven, noch vergeten. Ondanks alle pogingen van de amateur ‘visagisten’ om hun fantasie-islam als het echte waar te verkopen, heeft de religie van ‘vrede en vergeving’ opnieuw zijn oorspronkelijke ware gezicht laten zien. ‘Wij moslims gaan naar de hemel en zij (niet moslims) naar de hel. Als wij hen doden, gaan wij naar de hemel en als zij ons doden gaan wij ook naar de hemel, maar eerder. Dat is het grote verschil tussen ons en zij.’ Aldus ayatollah Khomeini. ‘Allah-o-Akbar’, riepen daarna zijn kruiperige toehoorders. Lees verder

Categories: Publicaties

Zo werkt de Europese rode loper voor Iraans staatsterrorisme

Elsevier weekblad, 4 juli 2022

Dinsdag 5 juli bespreekt het Belgische parlement de goedkeuring van het op 11 maart al ondertekende verdrag met het Iraanse regime. Dit verdrag gaat om één persoon: de tot 20 jaar gevangenisstraf veroordeelde Assadolah Assadi, volgens inlichtingendiensten ‘de grote vis’. Deze terreurbaas werd in 2018 gearresteerd na een internationale klopjacht, waarbij Oostenrijk, Frankrijk, België, Duitsland, Israël, Zweden en Denemarken betrokken waren. Assadi werkte als ‘diplomaat’ op de Iraanse ambassade in Wenen, maar heimelijk was hij het hoofd van het Europese terreurnetwerk van de ayatollahs.Met zijn diplomatieke koffer had hij in een passagiersvliegtuig een krachtige bom naar Europa gesmokkeld.

Lees verder

Categories: Publicaties

Zijn Nederlandse banken nog voor gewone mensen?

De Telegraaf, 30 juni 2022

Het was vierentwintig februari 2022 wanneer Vladimir Poetin had in zijn perverse fantasie bedacht een onafhankelijk Europees land aan zijn tsarenrijk toe te voegen. De Russische tanks rolden Ukraine binnen en beschoten o.a. de nucleaire installaties. Ruw wakker geschud van hun dertigjarige  appeasement-fantasie rolden de westerse leiders over elkaar heen om de vele miljarden zwartgeld van de Russische oligarchen te zoeken. Ze hadden veel te lang hun gang kunnen gaan in ons kapitalisten paradijs.

Lees verder

 

Categories: Publicaties

Intolerante tribalisme van ‘woke’ chanteert vrijdenkers

De Telegraaf, 26 maart 2022

Een religie is een idee. Soms groei je ermee op en soms kom je het later in je leven tegen en je identificeert je ermee. Wie een religie aanhangt ziet de wereld door de bril van de normen en waarden daarvan en probeert het leven op grond daarvan in te richten. Dat geeft een vernis van orde, samenhang en nauwgezetheid aan je beslissingen: ‘Het is zo omdat het daar staat geschreven.’ In een democratische rechtsorde is iedereen vrij om elk idee aan te hangen.Een idee is als een winterjas. Als R in de maand zit, vraag je je af: Past hij nog? Is hij niet afgewassen en versleten? Moet hij niet hier en daar worden versteld? En nog belangrijker: wil ik nog door anderen hiermee gezien worden? Ik ben in mijn leven heel wat bizarre ideeën tegengekomen. Be my guest, dacht ik steeds, zolang het een ander niet schaadt. Het probleem begint wanneer de gelovigen hun idee niet als een winterjas zien maar als de huidskleur waarmee ze zijn geboren. Dan is de idee niet een vrije keuze, maar een onvermijdelijk noodlot.

Lees verder …

 

Categories: Publicaties

Laksheid verhoogt prijs van botsing met tiran

Reformatorisch Dagblad, 9 maart 2002

Terwijl de schaduw van het kwaad zich opnieuw over ons oude continent verspreidt, vragen we ons ontdaan, beduusd en beschaamd af: hoe is het mogelijk dat we het weer zo ver hebben laten komen? Na 75 jaar vrede en stabiliteit wordt in Europa opnieuw het bestaansrecht van een land en een volk ontkend. Opnieuw worden ontelbare vrouwen en kinderen oorlogsvluchteling en verliezen duizenden jonge mannen hun leven. Waar en wanneer hebben we, ondanks de ontelbare kreten ”Nooit meer”, de verkeerde afslag genomen, waardoor we dit op het Europese grondgebied opnieuw laten gebeuren?

Lees verder …

 

Categories: Publicaties

Beulen van Iran laten Corona hun werk doen

De Telegraaf, 12 januari 2022

Geïnspireerd door verschillende Koranteksten die de moord op de ’ongelovigen’ aanmoedigen, heeft de islamitische republiek Iran al sinds 1979 vrijelijk onder de ogen van de wereld in binnen- en buitenland gemoord. Daarvan hebben we in Nederland al in 2015 en 2017 twee voorbeelden in Almere en Den Haag gezien. Naast de actieve politieke tegenstanders die worden opgepakt en geëxecuteerd of opgehangen, hanteren de ayatollahs ook ’creatievere’ werkwijzen. Deze methode valt vaak ten deel aan de vrijdenkers, schrijvers, dichters en vertalers die weigeren de ideologische richtlijnen van het regime te volgen. De teller staat op meer dan tachtig vermoorde intellectuelen, schrijvers en dichters. Ze werden thuis met messteken afgeslacht door ’inbrekers’ die niets hadden meegenomen. Ze kwamen om bij vreemde onverklaarbare verkeersongevallen. Of de artsen vonden na een onverwachte hartstilstand grote concentraties van een kaliumverbinding in hun bloed. … Lees verder

 

Categories: Publicaties

Vervolgen en lynchen doen wij hier beschaafd

de Telegraaf, 7 december 2021

‘En doodt hen (de ongelovigen), waar gij hen ook ontmoet en drijft hen uit, vanwaar zij u hebben uitgedreven; want vervolging is erger dan doden.’ 2-19

Dit is slechts één van de vele citaten in de Koran die de ware moslim aanmoedigen om degene die zijn hoofd niet heeft gebogen voor het woord van Allah te doden of ‘nog erger’ te vervolgen. Want de goddelijke waarheid begint en eindigt bij Hem, de ‘barmhartige’ Allah, en in Zijn woord dat door zijn boodschapper Mohammed is uitgesproken en later in de heilige Koran opschrift is gesteld. Afgelopen tijd overkwam dit lot twee mensen. … Lees verder

Categories: Publicaties

Hoe meer islam, des te meer onvrijheid

De Telegraaf, 9 november 2021

Het enige woord waar ik aan dacht toen ik in 1983 als vluchteling in Amsterdam aankwam was vrijheid. Vrij zijn om te denken wat je wilt, om te zeggen wat je wilt en om te lezen en schrijven wat je wilt. Zonder angst of vrees voor een represaille. Mijn Nederlandse vrienden wisten niets van de islam waarvoor ik was gevlucht. Voor hen was de Iraanse imam Khomeini net zo’n dictator als generaal Pinochet in Chili waar je als linkse Europeaan natuurlijk tegen moest zijn. Langzaam kwam ik er toch achter dat dit niet voor iedereen gold. In de migrantenwijk waar ik terechtkwam moest je voorzichtig zijn om bekend te maken dat je uit de klauwen van Khomeini was gevlucht. ‘Waar jij vandaan komen?’ vroegen ze dan. ‘Khomeini zo of Khomeini zo?’ zeiden ze terwijl hun duim omhoog en omlaag ging. De eerste keer dat ik mijn duim omlaag hield, kwam ik ternauwernood met bemiddeling van de omstanders heelhuids weg. Lees verder

Categories: Publicaties

Opgroeien tijdens de islamitische revolutie

Nieuwsweekend, 28 augustus 2021

Keyvan Shabai was 14 toen de Iraanse revolutie losbarstte in 1978 en het moderne land van de ene op de andere dag veranderde in een islamitische republiek. De bomen hingen vol mensen die westers georiënteerd waren of zich niet wilden aanpassen. Zelf werd hij op zijn zeventiende gearresteerd en gemarteld in de gevangenis. Hij vluchtte en kwam op zijn negentiende aan in Amsterdam. Hij schreef er een aangrijpend boek over: ‘De Amerikaan van Karadj’.  Interview NPO Radio 1

Categories: Publicaties

Massamoordenaar wordt president Iran

de Telegraaf, 3 juni 2021

In 1981 zat een zeventienjarige scholier in een Iraanse gevangenis geblinddoekt en met de handen op zijn rug gebonden op een krukje. Een stem zei: ‘we gaan vandaag iets nieuws doen’. Daarna trokken ze zijn kleren uit en begon de pijn van de kabelslagen opnieuw. Later toen hij naar Nederland vluchtte, liet die stem zijn vader martelen om een briefje te schrijven dat hij moest terugkomen, maar de vader kon dat niet, hij was laaggeletterd. Dat geloofden ze niet, de martelingen gingen nog door. Lees verder

Categories: Publicaties

Ik voel dat dat kwaad hier de kop kan opsteken

de Telegraaf, 1 mei 2021

Vrijheid, vrijheid, vrijheid. Ik deed mijn ogen dicht, vulde mijn longen ermee vol en raakte in extase. Wat een gelukkig volk die Nederlanders, dacht ik bij mezelf. Ik was net aangekomen en een vriendelijke marechaussee bracht me naar Hoofddorp om daar op de reactie van het ministerie van Justitie op mijn asielverzoek te wachten. Hier kan ik mezelf zijn, hier ben ik een vrij mens. Als op straat een auto naast me stopt, willen de inzittenden de weg vragen, ze trekken me niet naar binnen. Als ’s avonds de bel gaat, is het bezoek, of ze moeten bij de buren zijn, ze komen niet om mij op te halen. Ik hoef mijn boeken niet meer in de tuin onder de grond te stoppen. …. Lees verder

Categories: Publicaties

Schending mensenrechten verjaart nooit!

Iran International, 17 november 2020

Voor miljoenen Iraniërs is de satellietzender Iran International vanuit Europa de enige vrije onafhankelijke bron van informatie. In de documentaire reeks gemaakt door een zeer bekende sterjournaliste wordt bij elke uitzending aandacht besteed aan één persoon die, ondanks alle tegenslagen, buiten Iran ‘succesvol’ is. Deze uitzending begint bij ons thuis, waar we op de tas stuiten waarmee ik uit Iran ben gevlucht. Zij noemt het de doos van Pandora en wil het openmaken. Ik wil dat pas doen als we ergens anders zijn. Bij het graf van Hannie Schaft op de erebegraafplaats in de duinen van Overveen openen we de doos. Ik vertel over de Jodenvervolging en het verzet tegen de Nazi’s in Nederland. Ik vertel ook kort over mijn gevangeniservaringen en hoe ik door de revolutionaire officier van justitie van onze stad ben gemarteld (deze persoon is verantwoordelijk voor de terechtstelling van duizenden en duizenden politiek gevangenen en is momenteel de ‘Chief Justice’ van Iran en zal hoogstwaarschijnlijk Khamenei opvolgen). Hoe ik hier terecht ben gekomen en wat voor werk ik doe. Zij vraagt of ik de beulen in Iran iets te zeggen heb. Ik kijk recht in de camera en spreek ze aan. Helaas is er geen ondertiteling, maar de uitzending kun je hier terugzien.

Categories: Publicaties

Dit is de nieuwe gedaante van het pure fascisme

De Telegraaf, 30 oktober 2020

Ik moet u bekennen dat ik mij al dagen medeschuldig voel aan de gruwelijke moord op de Franse leraar, Samuel Paty. Als kind uit een onderwijsgezin vind ik het moeilijk om de onschuld van deze afgeslachte leraar te vergeten. Terwijl ik mij afvraag wat ik zelf nog had kunnen doen om te voorkomen dat zo’n lieve leraar zo alleen kwam te staan tegenover het kwaad, komt het bericht van de afslachting van drie onschuldige kerkgangers in Nice. Ik ben woedend, ik voel een intense gêne tegenover de slachtoffers, en ik ben bezorgd. Lees verder

Categories: Publicaties

Handel met Iran zet mensenlevens op het spel

Reformatorisch Dagblad, 28 oktober 2020

Op 17 september 1992 openen vier gemaskerde mannen in het Griekse restaurant Mykonos in Berlijn het vuur op de gasten. Koelbloedig geven ze vervolgens een nekschot aan vier van de gewonden. De vier slachtoffers zijn de leiders van de belangrijkste Koerdische beweging in Iran. Ze zijn in Berlijn te gast op een internationale conferentie. De coördinator van de terreuractie, een medewerker van de Iraanse ambassade, vlucht direct naar Iran. De vier schutters (een lid van de Iraanse Revolutionaire Garde en drie leden van de Libanese Hezbollah) worden opgepakt en uiteindelijk in 1997 veroordeeld.

Uit vrees voor schade aan de handelsrelatie met Iran oefent de Duitse regering maandenlang druk uit op het Openbaar Ministerie om de namen van de betrokken Iraanse leiders uit het proces te houden. … Lees verder

Categories: Publicaties

We beseffen vaak niet dat vrijheid eindig kan zijn

de Telegraaf, 7 januari 2020

 

Welke prijs bent u bereid voor de vrijheid van meningsuiting te betalen? Een vraag die de meeste Nederlanders niet hoeven te beantwoorden. Omdat die prijs al in het verleden door anderen voor ons is betaald. Daar profiteren wij van en vaak beseffen we niet dat de vrijheid waar wij van genieten niet vanzelfsprekend is, en dat het eindig kan zijn.

Lees verder

Categories: Publicaties

Qassem Soleimani was een veel grotere oorlogsmisdadiger dan Ratko Mladić

TPO, 5 januari 2020

“Vader, vergeef het hun, want ze weten niet wat zij doen”, schijnt een vergevingsgezinde profeet ooit gezegd te hebben. Ik hoop dat de slachtoffers van Qassem Soleimani ook kunnen zeggen; vader vergeef die linkse journalisten, want ze weten niet wat ze opschrijven. Zoals bij Der Spiegel, waar ze over de rug van de slachtoffers van Soleimani Trump bekritiseren. Bij Le Figaro, als ze de ‘Dood aan Amerika!’-roepende milities beschrijven, maar niet hoe schrijven hoe de rest van de Irakezen Soleimani vervloekt. Bij de NRC, als ze schrijven dat Soleimani onder Iraniers een heldenstatus had. Vergeef ze vader, ze zijn bij de Volkskrant te onwetend als ze schrijven dat Soleimani een ‘volksheld’was.

Lees verder

Categories: Publicaties

Een brief aan Allah

Vrij Links, 2 december 2019

 

Een brief aan Allah

In tegenstelling tot God in de christelijke theologie, heeft de godheid Allah in de islam geen voorstelling als menselijke gedaante (zoals bijvoorbeeld ‘onze Vader’). Sterker nog, op elke suggestie in die richting staat in islamitische landen als Iran de doodstraf. Allah is het beste te vergelijken met de zwaartekracht. Die is overal en je ontkomt er niet aan. Maar de zwaartekracht is moeilijk aan te klagen. Toch heb ik mij bezondigd aan het schrijven van een brief aan deze godheid. Je weet maar nooit!

 

Beste Allah,

Op mijn Iraanse school waarschuwde de leraar Religieus Onderricht dat u overal en altijd aanwezig was. Dat u het zou weten, zelfs als ik in een donkere, afgesloten ruimte een zonde beging. Sterker nog, u zou het weten, zelfs vóórdat ik die zou begaan, want u bent alziend en alwetend. Eens vroeg ik hem vanwaar uw behoefte om ons, mensen, als laboratoriumrat te gebruiken, als u de uitkomst toch al wist? Wist u het niet, dan leek mij die ‘alziend’ en ‘alwetend’-pretentie ietwat te hoog gegrepen. De leraar, zelf een geestelijke, vond dat ik nog te jong was voor een inhoudelijk antwoord. Het volgende jaar moest ik die vraag opnieuw stellen. Een jaar later was ik onze afspraak niet vergeten, maar hij vond mij opnieuw te jong. En het jaar daarna ook.

In de jaren die volgden, zagen mijn ogen veel leed en wreedheid die ik liever niet had gezien. Als de alziende en de alwetende moet u wel weten waar ik het over heb. U was erbij op de pleinen waar mensen werden opgehangen, u was erbij in de martelkamer waar werd gekermd van de pijn, u was erbij als ouders om hun vermoorde kind schreeuwden. Men leerde mij, dat u de goedheid zelve bent, dat u 99 bijvoeglijke naamwoorden hebt en dat wie ze vaak herhaalt in de hemel terecht komt. Voor deze column kan ik een beperkt aantal woorden gebruiken. Daarom wil ik maar 9 daarvan graag aan uzelf voorleggen.

Allah, de eerste (Al-Awal). Vóór u waren er vele goden. De bekendste zijn de goden van Zarathustra, van Mozes en Jezus. Overspeelt u hier niet uw hand?

Allah, de laatste (Al-Akhar). De wereld is nog niet ten einde en deze bewering houdt pas stand als het zo ver is. Maar om dit nu al aan de grote klok te hangen, lijkt mij op zijn minst grootspraak.

Allah, de almachtige (Al-Ghawi). Uw volgelingen lijden al eeuwen onder de meest achterlijke omstandigheden. Waar uw geloof is verschenen, heersen armoede, hypocrisie en tirannie. Juist wie niet in u gelooft, boekt vooruitgang in wetenschap, rechtschapenheid en medemenselijkheid. Hoe kunt u nou de almachtige zijn?

Allah, de eerlijke (Al-Haqh). Vond u het eerlijk dat, in de jaren 80, tienduizenden Iraanse scholieren de mijnenvelden van Saddam Hoessein werden opgejaagd, met een plastic sleuteltje om hun nek om de hemelpoort te openen? Die kinderen liepen richting Jeruzalem om de stad te ‘bevrijden’ van de joden. Volgens de ayatollahs was het uw opdracht. Op aarde getuigt in het beste geval alleen een stuk steen ervan dat zij ooit hebben bestaan. Is het ze gelukt die poort te openen?

Allah, de beminnelijke (Al-Rahim). ‘Doodt hen (de ongelovigen) waar ge ze maar vinden kunt’. Dit zijn toch uw woorden? Of wilt u zeggen dat uw profeet Mohammed de Koranteksten heeft vervalst? Gebaseerd op onder andere deze tekst pleegt men hier al 1400 jaar de meest weerzinwekkende misdaden, maar u zwijgt in alle talen. Elke keer dat namens u een zweepslag op een lichaam neerkomt, elke keer dat namens u een vrouw wordt verkracht, elke keer dat namens u een onschuldig mens wordt vermoord, wordt uw beminnelijkheid minder geloofwaardig.

Allah, de getuige (Al-Shahid). Was u er getuige van dat de Iraanse ayatollahs duizenden politieke gevangenen  – die ze eerst namens u tot lange gevangenisstraffen en zweepslagen hadden veroordeeld-  in de zomer van 1988 heimelijk massaal hebben afgeslacht? De ayatollahs beweren nu nog dat ze slechts uw wil uitvoerden. Of was u wel getuige, maar geen opdrachtgever? Was u de getuige van de verkrachtingen van zo vele onschuldige Jezidi-meisjes en onthoofdingen van zo vele onschuldige mensen door Islamitische Staat? Was u er getuige van dat de redactie van het satirische tijdschrift Charlie Hebdo namens u en uw profeet werd afgeslacht?

Allah, de rechtvaardige (Al-Maghsat). Hoe rechtvaardig is het als een van uw discipelen met een vrachtwagen in Nice namens u 86 onschuldige mensen, waaronder 10 kinderen, doelbewust doodrijdt? Zelf heb ik de executie van tientallen minderjarige schoolgenootjes moeten bijwonen. U, de rechtvaardige, had wel verboden om maagdelijke meisjes te executeren. Daar was in mijn gevangenis wel een oplossing voor gevonden. De nacht voor de executie verkrachtten uw soldaten deze meisjes uit uw eer. In het hiernamaals zou u, de rechtvaardige, al hun zonden vergeven omdat deze meisjes door uw soldaten waren terechtgesteld. Wel moesten hun ouders de kogels vergoeden waarmee hun kinderen werden vermoord. Bent u deze belofte nagekomen? Zijn ze al in de hemel toegelaten?

Allah, de wraakzuchtige (Al-Montaghim). In de jaren tachtig executeerden uw soldaten in de Evin-gevangenis in Teheran zelfs zwangere vrouwen. Ik kan niet anders dan toegeven dat de Koran met dit woord wel gelijk heeft.

Allah, de folteraar (Al-Zar). Uit eigen ervaring moet ik ook hier toegeven dat dit bijvoeglijke naamwoord klopt.

 

Beste Allah,

Ik kan niet voorkomen dat door uw leer mensen worden verkracht en vermoord, maar ik kan mijn best doen om te voorkomen dat de woorden niet verkracht en vermoord worden. Woorden zoals beminnelijkheid, eerlijkheid en rechtvaardigheid hebben een betekenis, en die betekenis staat mijlenver van u en uw leer. Nu u mij tot in Nederland heeft achtervolgd, wil ik dat u van mijn kinderen afblijft. Zonder u is ons leven vele malen waarachtiger, oprechter en aangenamer.

De groeten,

Keyvan Shahbazi

Categories: Publicaties

Het vluchtelingenverdrag dat een migrantenverdrag werd

de Telegraaf, 17 oktober 2019

„Het moet ergens halverwege de jaren tachtig zijn geweest. Als vrijwilliger tolkte ik bij de interviews van Iraanse asielzoekers in Nederland. Het overkwam mij regelmatig dat men mij om raad vroeg hoe het eigen asielverhaal ’aan te scherpen’. ’Tja’, zei ik dan, ’het beste verhaal is de waarheid’.

Vaak waren het beter opgeleide a-politieke mensen uit de middenklasse die de druk van het leven onder het islamisme niet aan konden. Of jongeren die een betere toekomst zochten en hoopten aan een westerse universiteit te studeren. Ze vertelden bijvoorbeeld dat ze door de harde muziek tijdens hun verjaardagsfeest door de zedenpolitie waren vastgehouden. Daarom moesten ze het land uit!

Categories: Publicaties

De onruststoker

Vrij Links, 4 september 2019

‘Jij bent een onruststoker!’, riep mijn vriend, nog voordat ik hem de hand schudde. De afspraak was om met een kop koffie na te praten over mijn laatste column voor de site van de Volkskrant en de paniek die daarna uitbrak. ‘Je verstoort ruw hun droom, je ontneemt ze hun illusie, dat doet pijn’, voegde hij eraan toe.

‘Jij bent een columnist, jij ageert als de grens tussen goed en kwaad vervaagd wordt, als alles om de lieve vrede grijs wordt gehouden, als niemand wordt aangesproken. Een columnist moet voorkomen dat het debat sterft in lamlendigheid. De columnist moet roeren om zuurstof in het water te krijgen, anders worden de bacteriën actief.’

Inmiddels was ik al gaan zitten. ‘Ik schrijf niet om te behagen,’ zei ik. ‘Ik ben onafhankelijk, noch links noch rechts. Ik ben een psycholoog, ik analyseer het gedrag dat ik waarneem. Daarbij blijf ik aan één ding trouw: de feiten. Welke passage in die column was niet gebaseerd op feiten?

Lees verder

Categories: Publicaties

Terug naar de Pyreneeën (3)

de Volkskrant, 20 augustus 2019

We staan op ruim 2.800 meter op een oude smokkelroute op de hoofdkam van de Pyreneeën. De rotswand van honderd meter hoog die boven ons uittorent, is in de breedte van 40 meter weggeslagen als een gigantische stadsmuur waar de poort uit is verdwenen. Terwijl we aan de Franse kant in de sneeuw staan, kijken we door deze ‘poort’ tientallen kilometers de betoverend mooie beige-bruine hoogvlaktes van de Spaanse regio Aragón in.

Getriggerd door het landschap schieten mij de beelden van de speelfilm Behold a pale horse te binnen. Manuel Artiguez (Gregory Peck) is een vrijheidsstrijder in de Spaanse burgeroorlog. Na de nederlaag tegen de fascisten van Franco is hij met de stroom vluchtelingen mee gevlucht naar de Franse zijde van de Pyreneeën. Hij staat voor het dilemma of hij teruggaat om zijn stervende moeder voor het laatst te zien, terwijl hij weet dat daar de Guardia Civil op hem wacht.

Lees verder

Categories: Publicaties

Ze roepen net geen Allah-o-Akbar, maar wie weet, misschien komt dat nog

Hieronder de volledige tekst van mijn column van 18 augustus 2019 zonder de toegevoegde laster en laffe ongefundeerde  beschuldigingen van Philippe Remarque, de voormalige hoofdredacteur van De Volkskrant:

 

Wie zich tegen het islamisme verzet, heeft in Europa nog een tegenstander: de linksig-romantische fellow travellers die in een meelijwekkend reactionaire gedaante voor de islamisten het woord voeren, schrijft cultureel psycholoog Keyvan Shahbazi.

Ere wie ere toekomt. De geestelijke vader van dit gedachtegoed is de Franse filosoof Michel Foucault. Gefascineerd door de Iraanse revolutie, pleitte het linkse intellectuele kopstuk in 1978 voor meer respect voor het islamisme door het Westen. Want, in ‘de spirituele politiek’ van de ayatollahs, schreef hij, waren de vrijheden gegarandeerd ‘mits niet schadelijk’, de rechten van minderheden gerespecteerd ‘mits niet kwetsend voor de meerderheid’, en waren mannen en vrouwen ‘niet ongelijk maar slechts verschillend’.

Foucault, actieve beoefenaar van het homoseksuele sadomasochisme, stierf in 1984 aan de gevolgen van aids. Hij heeft de beelden van de Iraanse homoseksuelen bungelend aan de galg op drukke pleinen gezien. Hij heeft het verzet van Iraanse vrouwen tegen de opgelegde rechteloosheid, het vervolgen van minderheden, het systematisch uitroeien van de critici en andersdenkenden meegemaakt. Hij heeft over de massagraven gehoord (Amnesty heeft inmiddels 120 plaatsen aangewezen). Hij heeft waargenomen dat het antisemitisme het officiële buitenlandbeleid van zijn ayatollahs werd. Toch heeft hij tot zijn dood geweigerd afstand te nemen van zijn postmodernistische prietpraat.

Aangekomen bij het islamisme nemen de geesteskinderen van Foucault tot de dag van vandaag de verkeerde afslag door hun halfslachtige houding ten opzichte van de Verlichting; door hun cultuurrelativisme. De individuele en collectieve vrijheden, gelijkheid van man en vrouw, secularisme, democratie en rechtsstatelijkheid, het zijn allemaal waarden die wel passen bij ons in het Westen, maar niet noodzakelijkerwijs bij hen in de Oriënt. Want ‘zij’ hebben ‘een andere cultuur’ waar deze waarden niet op een respectvolle wijze bij aansluiten. Met de valse romantiek over ‘andere culturen’, keert het postmodernistische cultuurrelativisme de slachtoffers van tirannie de rug toe en schurkt tegen racisme aan.

Woordvoering

Zo nemen deze fellow travellers ook de woordvoering voor de ayatollahs op zich. Neem ene Peyman Jafari, ‘prominent lid’ van Internationale Socialisten (een extreem-linkse Trotskistische groepering die Hamas en Hezbollah steunt en in haar pro-Palestijnse standpunten ‘behoorlijk antisemitische termen’ gebruikt, zo concludeert een wetenschappelijke studie in opdracht van het ministerie van Binnenlandse Zaken). Jafari laat zich in de Nederlandse media Iran-expert noemen. In 2017 trekt hij de rol van dat regime bij de liquidatie van de twee politieke vluchtelingen in Almere en Den Haag in twijfel. Recentelijk gaf hij nog een kolderieke waarschuwing dat de huidige Amerikaanse sancties tegen de ayatollahs tot een militaire dictatuur kunnen leiden!

Of neem Carolien Roelants, de Midden-Oosten ‘expert’ van NRC Handelsblad – misschien wel de meest linkse krant van Nederland– die altijd klaarstaat voor een negatief oordeel over Israël. Ze verkondigt op 21 juni de apekool dat ‘Iran geen theocratische dictatuur is’, en op 15 juli schrijft ze dat ‘het land kapot wordt gemaakt omdat het zich niet onderwerpt aan het dictaat van Amerika’. Oorzaak van alle ellende zijn niet de ayatollahs, zoals het overgrote deel van Iraniërs hen verwijt, het is de schuld van Amerika, precies zoals de ayatollahs zelf beweren. Welgevallige meningen; te merken aan een recente tweet van de Haagse ambassade van de islamitische republiek met Roelants, gezellig zittend naast de ambassadeur.

Dwaasheidsprijs

Toch gaat de dwaasheidsprijs naar Bernd Erbel, de Duitse oud-ambassadeur in Bagdad en Teheran. Hij was aangewezen om leiding te geven aan Instex. Dat is een controversiële en tegelijk disfunctionerende organisatie die door de EU is opgezet om de Amerikaanse sancties tegen Iran te omzeilen. Na al zijn eerdere mallotige uitspraken over de ayatollahs (‘vredelievend’, ‘democraat’) en hun mensenrechtenschendingen (‘Westerse propaganda’, ‘rol vrouwen is beslissender dan mannen’) en hun ‘recht’ op nucleaire- en rakettechnologie, maakte Erbel het nog zotter om online tweeëneenhalf uur over Israël te zitten zwetsen met Ken Jebsen. Dat is een beruchte antisemiet die beweert dat de Holocaust door het neefje van Sigmund Freud is bedacht als pr voor de Joden. Een bewering geschikt voor een cabaretvoorstelling, maar de man bedoelt het serieus.

Intussen brengt Herr Erbel hier een opvallende correlatie aan het licht. Dat is de al te vaak voorkomende samenhang tussen de linksig-romantische denkbeelden van de fellow travellers van het islamisme met een vooringenomen (veelal antisemitische) vijandschap jegens Israël.

Vanaf zijn luie stoel proclameert de Europese fellow traveller het verzet tegen de tirannie van het islamisme als fout. Het is allemaal de schuld van Amerika, Israël en ons: hun handlangers. Ze roepen net geen Allah-o-Akbar, maar wie weet, misschien komt dat nog.

Keyvan Shahbazi is columnist en als cultureel psycholoog verbonden aan de Politieacademie.

 

 

 

Categories: Publicaties

Terug naar de Pyrineeën (2)

de Volkskrant, 6 augustus 2019

De dag dat Tour de France langskomt, is het dal onder onze schapenschuur annex vakantiehuisje veranderd in een grote parkeerplaats voor campers. Langs de grote weg is er geen vierkante meter meer waar niet wordt gekampeerd. De hele nacht galmt het gedreun van een harde bas door het dal. Gebroken van de slechte nacht kruipen we in de ochtend uit bed. Uit de dikke mist hoor je vanaf zeven uur ’s ochtends uur het getoeter van de vuvuzela. De jongens hebben wel plezier als ze merken dat ‘de wolken’ door de open deur het huis binnen komen.
In de middag lopen we naar beneden om de wielrenners te zien.

Lees verder

Categories: Publicaties

Terug naar de Pyreneeën (1)

de Volkskrant, 23 juli 2019

Een paar muisklikken en ons vakantiehuisje was maanden geleden al gereserveerd, een voormalige schapenschuur, geïsoleerd en hooggelegen in het mooiste deel van de Pyreneeën-­keten. Een gebied waar ik als twintiger en dertiger vaak had geklommen en de mooiste wandelingen had gemaakt. Gelegen tussen twee werelden. Aan de noordkant het natte, groene, geordende Noord-Europa en aan de zuidkant de dorre, bruine Spaanse hoogvlakten waar de geuren, kleuren en geluiden van het Midden-Oosten nog herkenbaar zijn. Nu mijn drie jongens groter zijn, eindelijk geen strandvakantie meer, maar naar mijn geliefde Pyreneeën, net als vroeger. Daar heb ik mij al maanden op verheugd.

Lees verder

Categories: Publicaties

Groep 8 is voor leerlingen een verloren jaar

de Volkskrant, 21 juli 2019

Niets’, riep mijn zoon toen ik hem vroeg wat hij die dag op school had geleerd. Hetzelfde antwoord dat ik al maanden krijg, want het leven van een groep 8’er bestaat voor een klein deel uit herhaling van lesstof van groep 7 en vervolgens een reeks van zinloze, doelloze activiteiten afgewisseld met oefenen voor een even zinloze, doelloze musical. Vanaf februari, nadat je je middelbareschooladvies hebt gekregen, ben je in principe al klaar met de serieuze lesstof. Ondanks de goede bedoelingen van goede leerkrachten, moet je vervolgens tot juli het schooljaar uitzitten met verplicht amusement, of je het leuk vindt of niet. In de loop van die maanden begint de barbecue, het kamp, een gezamenlijk museumbezoek, de stranddag, de gamedag, de fietsdag, de tekendag. En om de dag, tegen je zin in, oefenen voor die eindmusical (wie dat ooit heeft bedacht!).

Lees verder

Categories: Publicaties

Korte liefdes op de diverse werkvloer

de Volkskrant, 24 juni 2019

‘Met de keuze voor jou wou ik bijdragen aan het verminderen van de hoge werkeloosheid onder allochtonen’, zei de directeur na de sollicitatieprocedure. Ik voelde me nogal opgelaten want schuldig ­tegenover die bekwame kandidaat wiens plaats ik – met al mijn incompetentie – onterecht had ingenomen. Uit allerlei pesterijen, begreep ik later dat een deel van de werkvloer dat beeld met mij deelde. Ik was geen vakpsycholoog met aanvullende kennis en expertise, ik was een allochtoon die ook een baantje moest hebben; daarom werd ik getolereerd. Gefrustreerd nam ik ontslag bij mijn eerste baantje na mijn afstuderen in de ­jaren 90.

Aandacht voor diversiteit is bij veel bestuurders vaak gebaseerd op een persoonlijke ervaring. Als dochterlief met een donkere vriend thuiskomt bijvoorbeeld. Men realiseert zich plotseling dat in de eigen werkomgeving iets niet helemaal klopt, en ineens moet daar van alles gebeuren. Alleen hangt de duur van de inspanning ­helaas ook samen met de duur van die relatie.

Lees verder

Categories: Publicaties

Het regime in Iran is een groot gevaar voor de vrede en veiligheid van de hele wereld

de Volkskrant, 18 juni 2019

Eind jaren 70 werden Iran en Zuid-Korea vaak met elkaar vergeleken. Beide dictaturen waren van groot geopolitiek belang voor het Westen. Beide landen stonden op de drempel van industrialisatie, met grote sociaaleconomische potentie om een brug te kunnen slaan tussen de Derde en de Eerste Wereld. Op de T-splitsing van de geschiedenis echter, koos Zuid-Korea voor de westerse liberale democratie en Iran voor de politieke islam. Nu, 40 jaar later, plukken beide landen de vruchten van de keuze van destijds.

Wie het Iraanse regime wil begrijpen, moet even afstand nemen van moderne westerse begrippen als verkiezingen, parlement, republiek, president, minister en rechter. In Iran bestaan ze allemaal, in tegenstelling tot sommige dictatoriaal bestuurde landen. Maar in Iran hebben deze begrippen een andere betekenis, juist omdat Iran geen huis-tuin-en-keuken-dictatuur is.

Lees verder

Categories: Publicaties

75 jaar na de Holocaust is het tijd voor de nationale herdenkingsdag Jom Hasjoa

de Volkskrant, 26 mei 2019

Het ergste en meest onthullende waren niet de woorden: ‘Joden herdenken hun doden zelf wel’. Het was dat eenvoudige handgebaar, zo met de draaiende rechterpols naar buiten zwaaiend.

Het was de reactie van een gerespecteerd bestuurder op mijn pleidooi tegen het steeds verder verbreden en vervagen van de dodenherdenking. Want als je alles en iedereen herdenkt, herdenk je eigenlijk niets en niemand. Tegelijk ook een pleidooi, om naast het automatisme van nationalisme, meer aandacht te besteden aan de lessen die we uit de Jodenvervolging en Holocaust hebben moeten leren. Lessen die elke generatie telkens weer opnieuw hoort te leren: Hoe werd zo’n infrastructuur van de dood mogelijk gemaakt? Op grond van welke mechanismen werden de minderheden gestigmatiseerd, geïsoleerd en ontmenselijkt? Hoe werd de weg vrijgemaakt voor deportatie en uitroeiing? … Lees verder

Categories: Publicaties

Laat Europa Iran haar (schaarse) tanden tonen

de Volkskrant, 14 mei 2019

Verrukt van het grote succes van zijn appeasement-politiek keerde de Britse premier Chamberlain in 1938 uit München terug. Hij had met de rijkskanselier Adolf Hitler een akkoord bereikt. In ruil voor het inwilligen van al zijn territoriale eisen in Centraal-Europa, had de Führer toegezegd geen oorlog te beginnen tegen Engeland en Frankrijk. Zo kreeg Hitler de gelegenheid om versneld zijn macht en invloed in Centraal-Europa uit te breiden en strategische posities in te nemen. De critici kregen het verwijt geen verstand te hebben van internationale politiek, de diplomatie en het sluiten van compromissen. De afloop is bekend.

Totalitaire regimes interpreteren het streven naar een compromis als een teken van zwakte van de tegenpartij. Wie met een totalitaire leider wil onderhandelen, moet kunnen laten zien dat hij minstens even hard kan terugslaan. …

Lees verder in de Volkskrant

Lees verder in DeMorgen.

Categories: Publicaties

Een homeopathische verdunning van de holocaust

de Volkskrant, 29 april 2019

‘Het zijn joden’, fluisterde mijn vader toen ik hem vroeg wie die meneer was die hem vriendelijk groette. ‘Ze denken vaak dat ik ook jood ben, dan groeten ze vriendelijk, en ik groet terug’, vulde hij met enige trots in zijn stem nog aan. Het was een serieus kijkende man met een zwarte pet op, die naar hem knikte. In mijn gedachten probeerde ik een ­gelijkenis te ontdekken tussen die meneer en mijn vader, waardoor de joden dachten dat hij ook een van hen was. Dat lukte niet. Wel vond ik het een spannende gedachte, dat later als ik groot ben de joden mij als de zoon ook voor een jood zouden nemen. ‘Papa, wie zijn de joden?’, vroeg ik hem een keer.  … Lees verder

Categories: Publicaties

Woorden hebben betekenis, des temeer wanneer ze over mensen gaan.

de Volkskrant, 31 maart 2019

In Christchurch stonden 50 paar witgekalkte schoenen op een grasveld als stille getuigen dat ze nooit meer gedragen zullen worden. In Utrecht rouwden drie kinderen om de vader die hen nooit meer van school zal halen. Het leed was groter dan woorden konden uitdrukken.

De Provinciale Statenverkiezingen waren het feest der democratie, riep men blijmoedig aan het einde van die dag. Live werd overgeschakeld naar de speech van de leider van Forum voor Democratie die het glorieuze voorland achter de horizon schetste van ‘het vlaggenschip van de renaissancevloot’ dat hij aanvoert. Dit was pas zijn ‘eerste gewonnen veldslag’, en hij beloofde de eindoverwinning aan het front. De menigte scandeerde uitgelaten en gedwee zijn naam, en hij zwolg in vervoering en zelfhoogachting.

Lees verder

Categories: Publicaties

De vaderloze kinderen van onze Neder-jihadisten

de Volkskrant, 3 maart 2019

De directeur van het Centre des Monédières in het pittoreske Treignac had hoge verwachtingen van de twee pupillen die hij naar Parijs stuurde om verder te studeren. De broers, kinderen van Algerijnse migranten, verloren op jonge leeftijd hun vader en tijdens hun verblijf in het weeshuis hun moeder. Toch hadden deze onberispelijke jongens zich in 6 jaar verblijf ontwikkeld tot de voorbeeldpupillen van de instelling. In Parijs zouden ze het gaan maken.

Op 7 januari 2015 dringen de zwaarbewapende Saïd en Chérif Kouachi de redactie van het satirische tijdschrift Charlie Hebdo binnen om de eer van hun profeet te wreken. De afloop is u bekend. Waar ging het mis met de jihadisten die de vrijheid, veiligheid en rechtsstatelijkheid van de westerse samenlevingen hebben ingeruild voor de kwaadaardigheid van gangs als Al-Qaida of IS? Wat zochten ze bij hen dat ze bij ons niet hadden? … Lees verder

Categories: Publicaties

Ik mis ze zo, de christenen van toen

de Volkskrant, 4 februari 2019

Voor menig godvruchtig Amerikaan was de afgelopen kerst er een om nooit meer te vergeten. Ter versterking van de familieband lag onder de kerstboom een geweldig cadeau om samen uit te pakken. Nieuw op de markt, origineel en betaalbaar: de in stemmig cadeaupapier verpakte uitslag van een DNA-onderzoek naar je Family Tree. Maar in zo’n 10 procent van de gevallen pakte het toch anders uit. Zelfs na een retest, bleek het Y-chromosoom in het DNA-profiel van papa en zijn broer toch niet helemaal overeen te komen. ‘But grandma was a God-fearing church-going Christian woman!’, hoorde ik een gelovige verzuchten in de BBC-microfoon. Tja, blijkbaar was ze ook van vlees en bloed, dacht ik bij mezelf.

Toen ik bij de Haagse ministeries werkte, kwamen er genoeg christelijke bewindspersonen voorbij. … Lees verder

Categories: Publicaties

Hij wacht nog op mij

de Volkskrant, 6 januari 2019

Door de manier waarop mijn moeder de doos opendeed, begreep ik dat er iets belangrijks in zat. Mijn vader zou hem aan de muur hangen. Tot die tijd stond hij in de woonkamer op de grond, schuin tegen de muur aangeleund. Ik mocht er niet in de buurt komen, met als gevolg dat een deel van de woonkamer voor mij verboden terrein was.

Het moet begin jaren zeventig zijn geweest, ik zat nog op de basisschool. … Lees verder

Categories: Publicaties

Twijfel: de meest bevrijdende ontdekking in mijn leven

de Volkskrant, 9 december 2018

‘Niets is zeker, zelfs dat niet’, schreef Multatuli. Een nogal ongemakkelijke zinsnede voor veel gelovigen. Want wie gelooft, kent de waarheid. En wie de waarheid kent, hoort geen twijfel te kennen. Een levenshouding van: zo is het, in plaats van: is dat zo?

Mijn moeder geloofde rotsvast dat niet-moslims onrein zijn, dat haar allemachtige god en zijn loopjongen Mohammad je eeuwig in de hel lieten branden als je alcohol dronk, varkensvlees at, niet vastte tijdens Ramadan, en niet drie keer per dag bad (sjiieten bidden niet vijf, maar drie keer per dag). Het zijn maar een paar van de Midden-Oosterse zekerheden waarmee ik ben opgevoed. Zekerheden die als een bouwpakket in elkaar klikken. Haal je er een uit, dan wordt de hele zaak wankel. Precies daarom vrezen gelovigen de twijfel. In het vrijzinnig liberale Nederland heb ik de twijfel ontdekt: de meest bevrijdende ontdekking in mijn leven. De twijfel begon toen ik mensen tegenkwam die mij oprecht vragen stelden.

…  Lees verder 

Categories: Publicaties

Migratie is het gevolg, niet de oorzaak

de Volkskrant, 11 november 2018

Nog niet zo lang geleden leefden we in een wereld waar reuzen als Wim Kok, Helmut Kohl, François Mitterrand, en een volwassen man als Amerikaanse president, waakten over ons en onze wereld. Restanten van die wereld kon je tot voor kort in Duitsland terugvinden onder leiding van een domineesdochter uit de DDR. Met het aflopen van de regeerperiode van Angela Dorothea Merkel, zal die oude wereld uitdoven.

In 2010 verklaarde Merkel tijdens een bijeenkomst van jonge christen-democraten de multiculturele samenleving mislukt. Ik was het toen, en ben het nu nog volledig met haar eens. Wel als de definitie van het multiculturalisme is, dat elk cultureel geïnspireerd gedrag per definitie gelijkwaardig en waardevol is. Daarmee ontken je namelijk, dat de vruchten van moderniteit (vrijheid, secularisme, gelijkheid, democratische rechtsstatelijkheid) universele waarden zijn. Ook laat je iedereen in de steek, die op minder prettige streken in de wereld voor deze waarden strijdt. Een voorbeeld hiervan is de moeite die veel links georiënteerde feministen hebben, om de strijd van de Iraanse vrouwen tegen de gedwongen islam te steunen. … Lees verder

 

 

Categories: Publicaties

Beschermen Erdogan en Trump journalisten?

de Volkskrant, 22 oktober 2018

De Saoedische journalist en voormalige insider van het regime, Jamal Khashoggi, liep het consulaat van zijn land in Istanbul binnen en kwam er niet meer uit, althans niet ­levend. Waarschijnlijk door een uit de hand gelopen poging tot ontvoering. Vervolgens gebeurde er iets opmerkelijks. De Turkse president Erdogan eiste opheldering. Hij zal anders zelf deze week alle details bekendmaken. De Amerikaanse president Trump stelde zware strafmaatregelen in het vooruitzicht, ‘te meer omdat het hier om een journalist gaat’. Geschrokken van zijn eigen woorden voegde hij er nog aan toe; ‘misschien wel een beetje vreemd om dat uit mijn mond te horen’.

Zijn Trump en Erdogan de ­beschermheren van journalisten en de verdedigers van de mensenrechten, of is er meer aan de hand?

Lees verder

Categories: Publicaties

Eigen soort eerst

de Volkskrant, 14 oktober 2018

Iets moet mij van het hart waar ik al lang mee worstel. Wetende dat ik daarmee niet populairder word bij de lezers van een beschaafde kwaliteitskrant als deze. Volgens sommigen zelfs een linkse krant, al weten tegenwoordig nog weinigen wat dat is. Het gaat om een beladen onderwerp met ideologische voor- en tegenstanders. Mijn opvatting is daarbij in de afgelopen tijd drastisch veranderd.

De aanleiding is dat ik laatst hoorde dat de aantallen opnieuw beginnen te stijgen, waardoor er alweer nieuwe asielcentra moeten komen. Als niemand het durft te zeggen, moet ik maar de politiek correcte stilte doorbreken. Misschien kom ik, door mijn achtergrond toch geloofwaardiger over, want zo kan het niet langer. … Lees verder

 

Categories: Publicaties

Laten we onze huwelijkse voorwaarden opstellen

de Volkskrant, 16 september 2018

‘Regering, bedankt!’, stond op het grote spandoek boven de ingang van de sigarenzaak op de hoek. Even daarvoor was de winkelier tijdens de 15e overval op zijn zaak doodgeschoten. De dader bleek ene Mohammed die uit een jeugdinrichting was ontsnapt. Wat heeft dit met de regering te maken?, vroeg ik mij af. Ik begreep er niets van.

Weken later is de sfeer in de buurt nog zeer gespannen. Als ik mijn hand in de borstzak van mijn jas steek voor mijn portemonnee, duikt de eigenaresse van de krantenkiosk weg achter de kassa. … Lees verder

 

Categories: Publicaties

Mijn kleren liggen nog in een massagraf

de Volkskrant, 14 september 2018

Mijn schoolvriendje Zafar en ik hadden veel gemeen. Als op het schoolplein spontaan voetbalteams werden gevormd, bleven we allebei als laatste over. Onze natuur- en scheikundecijfers waren even beroerd. Maar we waren ook verschillend. Zafar was geboren in een arm arbeidersgezin, ik in een bekende, welvarende familie. Vaak als ik met de auto van school werd gehaald, zag ik hem lopend op weg naar zijn werkplek in een garage. ’s Winters, in de zelfde kleren als ’s zomers, met zijn nek in zijn kraag en zijn handen onder zijn oksels.

Mijn ouders besloten dat ik naar een privéschool ging in Boston. Net twee dagen voordat ik mijn visum kreeg, werd de Amerikaanse ambassade in Teheran bezet en het personeel gegijzeld. …  Lees verder

 

Categories: Publicaties

Integratie is geen eenrichtingsweg

de Volkskrant, 19 augustus 2018

Duitsers zijn bierdrinkers. Als u een Duitser iets te drinken wilt aanbieden, zet u hem natuurlijk een pint voor. Toch?

Een stereotype is een beeld over een groep dat geldt voor alle leden van die groep. De houding die men op grond van een stereotype aanneemt heet dan een vooroordeel. Stereotypen en vooroordelen zijn producten van onze evolutie. Ze maken de wereld overzichtelijk en beheersbaar en helpen ons om snel te handelen en beslissingen te nemen. Stereotypen en vooroordelen redden ook levens. …  Lees verder

Categories: Publicaties

Liever respect voor mensenrechten en economische groei in de regio dan opvang

de Volkskrant, 22, 07, 2018

‘Er is altijd een weg naar het Westen. Sluit men er een, openen zij een nieuwe’, zei een andere vluchteling tegen mij in 1983 in Turkije. Met ‘zij’ bedoelde hij het ‘reisbureau’ waarbij we op de stoep stonden. De zaak werd gerund door een groep Pakistanen met gouden kettingen en een paar opvallend ordinair bloot geklede ‘secretaresses’. Eens per week kwam de politie binnen om ‘een boete te innen’. Ook de vluchtelingen die om het even staande werden gehouden, konden ter plekke hun boete aftikken. Het Turkse woord ‘boete’ was het eufemisme voor de bijverdiensten van de agenten.

Ik besloot geen gebruik te maken van de diensten van mensensmokkelaars. Mede door haar moederinstinct, hielp de eigenaresse van een echt reisbureau mij om als minderjarige een ticket te kopen naar een Oostblokland, met overstap in Amsterdam. Een briefje van honderd dollar in mijn paspoort versoepelde de ‘formaliteiten’ op het vliegveld. In Amsterdam liep mijn leven geen gevaar, meer wist ik er niet van. … Lees verder

 

Categories: Publicaties

Hollandse migranten in Alaouistan roepen plaatsvervangende schaamte op

de Volkskrant, 24 juni 2018

In Nederland ben je vrij om te denken en vrij om op te schrijven wat je denkt. Zo kun je door omkering en perspectiefwisseling een fenomeen in een ander licht zetten om het beter te begrijpen. Veel kan in dit land beter. Alleen de lijst van dingen die goed gaan, is vele malen langer. Zeker ten opzichte van landen, waar men het niet zo nauw neemt met de meest essentiële waarden zoals rechtstaat, vrijheid en democratie.

Neem nou het koninkrijk Alaouistan in Noord-Afrika. Het is een land waar zelfs de wrede Ottomanen geen vat op konden krijgen. Hier is het woord van de koning wet. Vrijheid is prima, zolang het de koning behaagt. Democratie is mooi, wel voor in de etalage voor het buitenland, en de rechtstaat bestaat alleen voor de staat.

Het land kent ook een grote groep Hollanders, die ooit na een economische crisis er naartoe is geïmmigreerd. … Lees verder

 

Categories: Publicaties

Nederlanders zijn gebaat bij meer empathie

de Volkskrant, 12 juni 2018

‘Ik ga nu niet zeuren dat wij daar niets over te zeggen hebben gehad’, schreef Martin Sommer zijn ongenoegen weg over de aanwezigheid van immigranten in de Nederlandse steden op 2 juni in deze krant. Alsof dat Syrische vluchtelingengezin of dat migrantenkind daar wél iets over te zeggen had. Of alsof de ‘oorspronkelijke Nederlanders’ (term is van Sommer) een referendum door de neus was geboord: ‘Wilt u meer of minder’ mensen ‘van Duitsen bloed’ in uw stad? Om het vervolgens te ‘gaan regelen’.

Aanleiding was de publicatie van het rapport De nieuwe verscheidenheid van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR). Daarin werd onder meer geconcludeerd dat de nieuwe verscheidenheid naar herkomst in Nederland een structureel karakter heeft en dat het samenleven daardoor ingewikkelder wordt.

Daarop gingen verschillende commentatoren vanaf hun kant van het dal naar de andere kant ‘zie je nou wel’ roepen. En zo ‘zeurde’ Sommer toch: ‘Feitelijk is diversiteit een doorslaand succes’ en ‘Nu (…) graag (ook) een WRR-rapport over de mogelijkheid om de immigratie te beperken’. … Lees verder

Categories: Publicaties

Verzet tegen een tiranniek regime is legitieme vrijheidsstrijd, geen terrorisme

de Volkskrant, 1 juni 2018

Op 15 december 2015 wordt een elektricien van Eneco bij de voordeur van zijn huis in Almere geëxecuteerd. In de loop van 2016 doet in de kringen van de Iraanse ballingen het gerucht de ronde dat het slachtoffer Mohammad-Reza Kolahi was. Tegelijk fluisteren de ayatollahs onderling dat de dader van de bomaanslag van 28 juni 1981 is gefusilleerd in Nederland.

In de loop van juni 1981 besluit ayatollah Khomeini, om Bani-Sadr, de eerste gekozen president na de revolutie van 1979 af te zetten en te starten met de massale executie van politieke gevangenen. Elke avond wordt in het Iraanse achtuurjournaal de lijst met namen van honderden geëxecuteerden voorgelezen. De meesten zijn jongeren, vaak studenten of minderjarige middelbare scholieren, soms nog zwangere vrouwen, journalisten, dichters en schrijvers. Khomeini maakte één uitzondering: meisjes die nog maagd waren, mochten niet worden gedood. Om die reden worden ze vóór hun executie door de revolutionaire gardisten eerst ontmaagd. … Lees verder

 

Categories: Publicaties

Cultuurrelativisme is valse romantiek

de Volkskrant, 27 mei 2018

De Iraanse revolutie van 1979 bracht een tot dan toe onbekend soort totalitarisme op het wereldtoneel. Het totalitaire karakter van het Europese fascisme, nazisme en communisme waren al bekend. Dat het totalitarisme in de vorm van het messianistische islamisme in het Midden-Oosten een nieuwe verschijningsvorm kreeg, heeft menigeen in verwarring gebracht.

Een vroeg voorbeeld is de Franse filosoof Michel Foucault, die in 1978 gefascineerd raakte door ayatollah Khomeini. In Khomeini’s ‘spirituele politiek’, zoals Foucault hem kritiekloos ophemelde, waren de vrijheden gegarandeerd mits ‘niet schadelijk’, waren de rechten van minderheden gerespecteerd mits ‘niet kwetsend voor de meerderheid’, en waren mannen en vrouwen niet ongelijk maar ‘slechts verschillend’. Elk van deze clausules was voldoende om alle alarmbellen te laten rinkelen, mits cultuurrelativisme het zicht niet zo ernstig had belemmerd. … Lees verder

Categories: Publicaties

Is Nederland 16 jaar na Pim Fortuyn leefbaarder?

de Volkskrant, 29 april 2018

Het is 1998: het einde van de geschiedenis. De Koude Oorlog is gewonnen en de progressief-liberale krachten leiden de wereld onder aanvoering van Bill Clinton. De EU vestigt zich als een economische wereldmacht en de Nederlandse economie is booming. Behalve een paar dozijn kijkers van de tv-toko van Harry Mens weet nog niemand wie ‘Pim’ is. Wat kan er nog misgaan? … Lees verder

 

Categories: Publicaties

Waarom zijn de Nederlandse moslims zo oorverdovend stil?

de Volkskrant, 1 april 2018

In Nederland zijn alle opvattingen gelijk. Maar sommige opvattingen zijn meer gelijk dan de andere. Zo wordt onder het mom van godsdienstvrijheid allerlei uitzonderingen geëist, en veelal gekregen, die ondenkbaar zouden zijn voor een agnost of atheïst. Een paar voorbeelden: Jodennijd, homofobie, besnijden van jongetjes, polygamie, gebedsruimte in onderwijsinstellingen, gescheiden zwemuren, knechten van vrouwen en meisjes, ritueel slachten van dieren, weigeren handen te schudden, niet opstaan voor de rechter in een rechtszaal, weigeren van de door de seculiere rechtstaat vastgestelde neutrale uniforme kleding. Dat iemand in zijn individuele religieuze beleving gerespecteerd moet worden, is een kwestie van fatsoen. Maar tot hoever? Wat maakt een ‘religieuze opvatting’ anders en zwaarwegender dan een persoonlijke opvatting of mening? En welke natte vinger bepaalt wat de ware geloofsopvatting is en wie de ware gelovige?

Lees verder

Categories: Publicaties

Hoe mijn school werd gekaapt door Pestkoppen

de Volkskrant, 4 maart 2018

In de bus naar school had ik alle ruimte. De stoel naast mij was altijd vrij. Het schoolplein was vaak koud, nat en winderig. Sommigen deden opvallend overdreven aardig. Alles wat ik deed, was geweldig, voor iemand zoals ik. Maar de meesten keken dwars door mij heen. Alsof ik niet bestond. Uit nieuwsgierigheid vroegen ze soms wat ik daar deed en wanneer ik terugging. Soms terwijl ik er zelf bij stond. Maar dat wist ik zelf ook niet, behalve dat ik naar geen andere school kon. Op een gegeven moment herkende ik ze: de Gutmensch en de Cynicus. … Lees verder

 

Categories: Publicaties

Kalifaat van Khamenei is over zijn houdbaarheidsdatum

de Volkskrant, 4 februari 2018

Het volgende citaat zou door Vladimir Poetin uitgesproken kunnen zijn toen hij op 1 november 2017 in Teheran een antieke Koran cadeau gaf aan Khamenei: ‘Door uw uitmuntende leiderschap, is Iran een eiland van stabiliteit in een van de meest roerige gebieden in de wereld. Dat is dankzij uw persoon, uw leiderschap en de grote liefde, respect en bewondering die uw volk voor u heeft.’ Feitelijk is dit een deel van de tafelrede van … Lees verder

Categories: Publicaties

Begin einde islamitisch regime Iran: interview Nieuwsweekend

Radio 1, 13 januari 2018

De protesten tegen de belabberde economische omstandigheden en de corruptie in Iran lijken te zijn neergeslagen deze week. Maar volgens onze gast Keyvan Shahbazi, afkomstig uit Iran en als cultureel psycholoog verbonden aan de Politie Academie zijn ze niets minder dan het einde van het islamitische regime. Waarom hij daar zo zeker van is en waarin deze protesten verschillen van eerder ongenoegen, daarover praten we met hem. Luister hier

Categories: Publicaties

Ik hoop zo dat mijn Turkse kleermaker niet wist wat hij allemaal zei

de Volkskrant, 7 januari 2018

Ha, hoe is het, vriend? Weet je nog wie ik ben? Toen je mijn naam op de bon schreef, vroeg je nog wat Keyvan betekent. Ik zei Saturnus. Maar zelfs nadat ik je een plaatje van die planeet vanaf mijn mobiel liet zien, zei het je niet veel. We hebben het wel over van alles en nog wat gehad. Althans jij hebt veel verteld. Ik viel halverwege wel een beetje stil. En daarom schrijf ik je nu deze brief. … Lees verder

Categories: Publicaties

In Iran is het failliet van de islam nu kristalhelder feit

de Volkskrant, 3 januari 2018

Opnieuw heerst grote onrust in Iran: het land waaruit ik 35 jaar geleden als tiener lopend over de bergen vluchtte, om een maand of twee in het buitenland te wachten op de beslissende volksopstand. Het land waar later mijn vader werd begraven, drie dagen voordat ik het bericht van het overlijden kreeg. Massale straatprotesten tegen het totalitaire regime van de ayatollahs komen er ongeveer eens in de tien jaar voor en gaan samen met voorspelbaar falende pogingen tot reanimatie daarvan. Keer op keer blijkt dat elke zogenaamde hervorming de totale vernietiging van het systeem in gang zal zetten. … Lees verder

Categories: Publicaties

De hoop op democratie in het Midden-Oosten is vervlogen

De Volkskrant, 15 december 2017

Het machtsevenwicht in het Midden-Oosten verschuift in het nadeel van de vrije democratische krachten. De rol van Amerika in de regio lijkt steeds verder uitgespeeld. Een roedel hongerige wolven bestaande uit totalitaire misdadigers als Khamenei, potentaten als Erdogan en dictators als Poetin krijgen de regio op een presenteerblaadje cadeau. Het Westen – de VS voorop – laat grote groepen stedelijk seculiere middenklasse in deze regio gruwelijk in de steek. Hun hoop op een waardige seculiere en democratische samenleving lijkt vergeefs. … Lees verder

Categories: Publicaties

Wie bent u eigenlijk?

De Volkskrant, 10 december 2017

Uw gedrag verraadt wie u bent. Dat komt doordat het deels gebaseerd is op de manier waarop u de wereld om u heen interpreteert. En deze interpretatie is mede afhankelijk van de groep mensen waar u zich toe rekent: uw sociale identiteit.

Laatst riep een kennis dat hij er trots op was, dat hij een Nederlander was. Na mijn vraag waar hij precies trots op was vertelde hij honderduit over de Gouden Eeuw, Rembrandt en de Verenigde Oost-Indische Compagnie (VOC). Ik vroeg vervolgens wat zijn persoonlijke aandeel was in de prestaties van de VOC of de licht-donker contrasten van de Nachtwacht. ‘Hoe kun je trots zijn op iets waar je als individu geen deel van hebt uitgemaakt?’ … Lees verder

 

Categories: Publicaties

Schijn van partijdigheid is funest voor politie in seculiere rechtsstaat

De Volkskrant, 21 november 2017

Meer dan ooit hebben we in tijden van polarisatie een politieorganisatie nodig die zich zelf niet een onderdeel maakt van deze polarisatie, maar er juist boven staat. Vrij van welke schijn van partijdigheid dan ook. Een politieorganisatie die van en voor iedereen is; zowel voor wie principieel tegen Zwarte Piet is als voor de hartstochtelijke voorstanders, voor wie op de PVV stemt en tegen de komst van vluchtelingen is, maar ook voor al degenen die zich tegen de opvattingen van de PVV verzetten en iedere vluchteling verwelkomen. … Lees verder

Categories: Publicaties

Houd je god buiten het onderwijs

De Volkskrant, 12 november 2017

Vrijheid, vrijheid, vrijheid. Alles ademde vrijheid in Amsterdam toen ik daar belandde vanuit een Iraanse gevangeniscel. De bevrijding van die alles bedekkende deken van onderdrukkende religie, voelde elke dag weer als een zinsbegoocheling. Dronken werd ik van die vrijheid en ik doopte mezelf in het intellectuele paradijs van de Amsterdamse academische wereld. Rede en ratio werden mijn trouwste vrienden, om het verleden te analyseren en te begrijpen, het heden te kunnen plaatsen en hoop te hebben voor de toekomst. …  Lees verder

 

Categories: Publicaties

Waarom diversiteitsbeleid een organisatie een enorme kwaliteitsboost geeft

De Volkskrant, 31 oktober 2017

Laatst heb ik de herinneringen gehoord van een Politiecommissaris uit het begin van haar carrière bij bureau Warmoesstraat in Amsterdam. Het bureau van Appie Baantjer, de alter ego van een van haar oud-collega’s, waar Nederland jaren lang plezier aan beleefde. Geëmotioneerd vertelde ze hoe ze nagenoeg dagelijks werd vernederd en gekleineerd door haar mannelijke collega’s. Ze werd gereduceerd tot koffiejuffrouw, want als vrouw had ze de kwaliteiten niet om de politietaken uit te voeren. Behalve wanneer ze, tot hilariteit van haar mannelijke collega’s, travestieten moest fouilleren. En toen een van haar collega’s werd doodgeschoten, werd zij erop aangesproken. Omdat hij de arrestatie deed die zij eigenlijk had moeten doen, als ze daar de kwaliteiten voor had. … Lees verder

Categories: Publicaties

Hallo gewone, normale Nederlanders

De Volkskrant, 17 oktober 2017

Bent u een gewone, normale Nederlander? Zelf ben ik na de presentatie van het regeerakkoord even gaan twijfelen. Maar al snel kwam ik tot de conclusie dat ik het helaas niet was. Anders werd mij al 34 jaar niet dagelijks door mensen die ik niet ken gevraagd waar ik vandaan kwam. En als ik antwoordde: ‘Amsterdam’, zeiden ze: ‘Nee, daarvoor’. Uit pure belangstelling en nieuwsgierigheid natuurlijk. … Lees verder

Categories: Publicaties

Mijn broer hebben jullie vermoord, maar wat hebben jullie met zijn baby gedaan?

De Volkskrant, 15 oktober 2017

Op een avond in september 1983 gaat in Teheran de deurbel bij de 35-jarige tandarts Hossein Rahemipour. De revolutionaire garde van de net gevestigde islamitische staat van de ayatollahs dringt binnen. Het is hen ter ore gekomen dat hij in het verleden heeft gesympathiseerd met een onwelgevallige politieke beweging. Hij moet mee. Zijn zwangere vrouw ook. … Lees verder

Categories: Publicaties

Barzani’s ego schaadt de Koerdische zaak

De Volkskrant, 26 september 2017

‘Kijk me aan als ik tegen je praat!’, riep de leraar geïrriteerd tegen de nieuwe leerling die naar een onbestemd punt in de lucht keek. Halverwege mijn eerste jaar op de middelbare school had iedereen al een zitplaats in de overvolle klas behalve deze nieuweling die die ochtend was verschenen. Hij was ouder en groter dan de rest. Bovendien sprak hij een krakkemikkig en bijna onverstaanbaar Perzisch, wat tot hilariteit bij de andere leerlingen leidde. … Lees verder

Categories: Publicaties

Stop de expansiedrift van de ayatollahs

De Volkskrant, 30 juni 2017

Toen de Amerikaanse president George W. Bush in 2003 besloot Irak binnen te vallen, werd alom gewaarschuwd voor langdurige destabilisatie en ontwrichting van de gehele regio. Pas jaren later en honderdduizenden doden verder lukte het Irak voor een korte periode enigszins stabiel te krijgen. Wat het Westen toen niet geheel door had, was de toenemende invloed van de Iraanse ayatollahs op het sjiitische deel van de Iraakse bevolking. … Lees verder

Categories: Publicaties

Lang leve de leraar, je beste vriend

De Volkskrant, 25 juni 2017

Het waren de sombere jaren tachtig. De meisjes hadden een poster van de zwoel kijkende Patrick Swayze uit Dirty Dancing boven hun bed en Jos Brink was de enige homoseksueel van Nederland. Ik was uit een Iraanse gevangenis beland in de voormalige Rijks Koloniale Landbouwschool te Deventer. … Lees verder

Categories: Publicaties

De Hollandse paradox

De Volkskrant, 20 juni 2017

Stelt u zich voor: u staat in de rij bij de bakker, iemand passeert de rij, loopt naar de bakker toe en bestelt brood. Dat kan natuurlijk niet. Althans niet in Nederland. … Lees verder

Categories: Publicaties

De kern van het terrorisme is de sharia, niet je paspoort

De Volkskrant, 12 juni 2017

De totale zonsverduistering die op 21 augustus zal plaatsvinden, leek mij een perfecte aanleiding om met vakantie te gaan naar Amerika. In 1979 had ik voor een studievisum tien dagen voor de Amerikaanse ambassade in Teheran in de rij gestaan. Maar mijn ouders en ik hadden buiten ayatollah Khomeini, de grondlegger van het moderne jihadisme, gerekend. … Lees verder

Categories: Publicaties

Verslaglegging over Iran: tussen oriëntalisme en cultuurrelativisme

TPO, 23 mei 2017

De Nederlandse media is tegenwoordig ook ‘bevoorrecht’ met de aanwezigheid van een eigen man in Teheran, Thomas Erdbrink. Dat is erg handig, want deze meneer woont er al jaren en is in staat om in de jip-en-janneke-taal haarfijn uit te leggen hoe het zit in dat onbegrijpelijke land. Eenmaal aan het woord stapelt de man helaas alweer onnozelheden op elkaar. … Lees verder

Categories: Publicaties

Presidentskandidaat Iran is een massamoordenaar

De Volkskrant, 14 april 2017

In 1981 lag ik, 17 jaar oud op mijn buik, geblinddoekt en vastgebonden aan een ijzeren bed. Een dag eerder deed ik nog eindexamen biologie. De dikke hoogspanningskabel snijdt met elke slag een diepere groef in mijn rug. De ondervrager wil namen en verblijfplaatsen van mijn klasgenoten die zijn ondergedoken. De pijn is onverdraaglijk. … Lees verder

Categories: Publicaties

Hoe Zweedse regering de Iraanse vrouw verraadde

De Volkskrant, 16 februari 2017

Je bent een hoogopgeleide geëmancipeerde progressieve westerse vrouw. Je (groot)moeder en haar generatiegenoten waren de eerste vrouwen in de geschiedenis die de straat opgingen om in een mannenwereld hun autonomie op te eisen. Geleidelijk sloopten ze de door mannen beheerste maatschappelijke orde en bevrijdden ze zich. … Lees verder

Categories: Publicaties

Rafsanjani hoort thuis in de hel

De Volkskrant, 12 januari 2017

De 82-iarige Aliakbar Hashemi Rafsanjani was de belangrijkste vertrouweling van ayatollah Khomeini toen die in 1979 zijn gewelddadige Islamitische Staat vestigde in Iran. Hij was samen met de huidige opperste leider Khamenei prominent lid van de Raad van de Islamitische Revolutie, die was belast met de overgang naar de nieuwe staatsvorm. In die periode was ik als politieke gevangene van dichtbij getuige van zijn invloed op de revolutionaire gardisten. … Lees verder

Categories: Publicaties

Vooroordelen gelden ook voor zwarte kinderen

De Volkskrant, 20 december 2016

Als senior strategisch adviseur, werkzaam bij een hoog aangeschreven onderdeel van een van de Haagse ministeries, heb ik in 2004 meegedaan aan The Diversity Walk. Dat is een training waarbij alle medewerkers hand-in-hand op een rij staan en naar aanleiding van gerichte vragen een stap naar  voren of naar achteren zetten. … Lees verder

Categories: Publicaties

Stop heimelijke etnische registratie van Nederlanders

De Volkskrant, 24 november 2016

Op een regenachtige ochtend trek ik haastig mijn regenjas aan op weg naar het treinstation. Op het perron besef ik dat mijn NS-jaarkaart in de zak van die andere jas thuis is achtergebleven. ‘In de trein krijg je uitstel van betaling’, zegt de conducteur. Onderweg opent hij zijn boekje en vraagt naar mijn identiteitsbewijs en schrijft alles over. … Lees verder

Categories: Publicaties

Weet wiens hand u schudt

De Volkskrant, 23 juni 2016

Stelt u zich voor: u loopt in een bazaar in het Midden-Oosten. Uit een van de winkeltjes verschijnt een kleine man in een grijs pak, dichte boord, goed bijgehouden grijs stekelbaardje. Hij pakt uw hand en vertelt u met een brede glimlach dat hij iets heel bijzonders heeft, speciaal voor u: ‘Because you are my friend’. … Lees verder

Categories: Publicaties

Voor mij was ‘ambitie’ echt geen vies woord

De Volkskrant, 21 mei 2016

Het was heel hard werken. De colleges nam ik op met een cassetterecorder. Thuis werkte ik uren lang met verschillende woordenboeken erbij de bandjes uit tot voor mij begrijpelijke collegestof. Dan pas kon ik aan de boeken beginnen. Ik had geen tijd om tot diep in de nacht te hangen bij ‘Dansen bij Jansen’ of om bij een studentenvereniging ‘bestuurlijke ervaring’ op te doen. … Lees verder

Categories: Publicaties

Te koop: Europese waarden en principes

De Volkskrant, 28 januari 2016

Hassan Rouhani, de president van de Islamitische Republiek Iran, bezocht deze week Italië. Van tevoren had hij zijn Italiaanse gastheren verboden om in zijn bijzijn wijn te drinken. Zijn bezoek heeft Italië welgeteld 17 miljard klinkende euro’s aan orders opgeleverd. De Italianen waagden het maar geen moment om de afschuwelijke mensenrechtensituatie in Iran aan de orde te stellen. Geen woord over het lot van duizenden kinderen die in de dodencel op de galgendood wachten. … Lees verder 

Categories: Publicaties

Sympathisant IS naar heropvoedingskamp

Trouw, 18 november 2015

Het argument dat de islam de religie van vrede is en niets met geweld te maken heeft, is inmiddels een ridicule frase geworden. Niet elke moslim is een terrorist, maar vrijwel alle huidige terreurdaden worden gepleegd door een moslim. Ik ben zelfs van mening dat IS de ware en pure islam uit de 7de eeuw vertegenwoordigt. Daarmee zijn de jihadisten de “enige echte” gelovige moslims. … Lees verder

 

Categories: Publicaties

Hier vond ze de rust die het Iraanse regime haar niet gunde

De Volkskrant, 13 februari 2015

Haar kapotte knieschijven waren het resultaat van onbeschrijfelijke martelingen en de betonnen vloer van de isoleercel, waarin ze jarenlang was opgesloten, zonder verwarming of dekens. Ver van haar geboortegrond heeft ze nu rust gevonden in een land dat gezegend is met vrijheid, veiligheid en veel, heel veel mooie gastvrije mensen. ….Lees verder

Categories: Publicaties

Wie bladeren verscheurt, versnippert de vrijheid

NRC, 20 januari 2015

Hossain was een jaar of dertig toen ik hem leerde kennen. Het was het najaar van 1981 en we zaten samen in de cel in de Islamitische Republiek Iran. Zijn broer Hassan zat in de cel naast ons, hun jongste broertje Ali, zat verderop in een isoleercel. Op een donderdagmiddag werden de twee broers weggevoerd. Deze keer niet om gemarteld te worden, maar om afscheid te nemen van Ali. Het was de nacht vóór het vrijdaggebed: de executienacht. We keken samen toe hoe Ali in de buitenplaats werd vermoord. … Lees verder 

Categories: Publicaties

Is deze vrijheid mij ook Heilig?

De Volkskrant, 10 januari 2015

Na de misdaden van deze week in Parijs bent u als Europeaan, als Nederlander, misschien in verwarring. Misschien bent u bang, boos of misschien in schok. Wees gerust, het gaat voorbij. U wordt met de dag strijdbaarder. … Lees verder

Categories: Publicaties

Politiek bondgenootschap met Iran is ongeloofwaardig

De volkskrant, 9 augustus 2014

Thomas von der Dunk lost in zijn opiniestuk van 7 augustus alle strategische en tactische dilemma’s van de internationale gemeenschap in het Midden-Oosten in een keer op. Volgens Von der Dunk steunt het Westen onbetrouwbare regimes als Egypte, Pakistan en Saoedi-Arabië terwijl deze regimes in een dubbelspel allerlei kwalijke bewegingen in stand houden als Taliban, Al Qaida en IS. Hij is onder de indruk van het democratische gehalte van de Islamitische Republiek Iran. Het zou recht hebben op het ontwikkelen van nucleaire energie. Als daarachter een kernprogramma schuilgaat, zou dat niet zo erg zijn zolang Israël, India en Pakistan ook kernwapens hebben. … Lees verder

Categories: Publicaties

De gewone Iraniër is hoe dan ook de dupe

Trouw, 28 november 2013

Afgelopen zondag vielen de ministers van buitenlandse zaken van de onderhandelende partijen met Iran in Genève elkaar in de armen. Er was opluchting na het bereiken van een voorlopige akkoord over het Iraanse nucleaire dossier. Alleen de Iraanse minister hield zijn handen stevig in elkaar gevouwen. Dat was om te vermijden de hand van een vrouw (Catherine Ashton, de buitenlandvertegenwoordiger van de EU) te moeten schudden. Dit voorval is belangrijk om je te kunnen voorstellen met welke ideologie hier een land atoommacht probeert te worden. … Lees verder

Categories: Publicaties

Interview EenVandaag

NPO 1, 9 november 2013

In EenVandaag een gesprek met Keyvan Shahbazi. Hij vluchtte 30 jaar geleden uit Iran naar Nederland, nadat hij op 17-jarige leeftijd was opgepakt en gemarteld. Te voet bereikte hij Turkije, daarna kwam hij naar Nederland. Shahbazi volgt de gebeurtenissen in Iran op de voet. Hij wantrouwt de toenadering van Iran tot het westen en vindt dat het Westen ook verbetering van de mensenrechten moet afdwingen. Kijk hier.

Categories: Publicaties

Dreiging confrontatie met Iran reëler dan ooit

De Volkskrant, 6 november 2013

Op 7 en 8 november vindt in Genève de tweede ronde van onderhandelingen plaats over de nucleaire ambities van Iran. Rohani, de nieuwe president van het islamitische bewind, heeft bij zijn aantreden aangekondigd de al 10 jaar durende onderhandelingen binnen enkele maanden tot een goed einde te brengen. … Lees verder

Categories: Publicaties

Iraanse wolf is geen vredesboodschapper

Trouw, 25 september 2013

Als Hassan Rohani, de nieuwe president van Iran, deze week aanschuift bij de algemene vergadering van de VN in New York, is dat het begin van een ongekende kosmetische operatie, waarmee Iran zichzelf uit het isolement wil halen waarin het door acht jaar Ahmadinejad terechtkwam. …Lees verder

Categories: Publicaties