de Volkskrant, 24 juni 2018

In Nederland ben je vrij om te denken en vrij om op te schrijven wat je denkt. Zo kun je door omkering en perspectiefwisseling een fenomeen in een ander licht zetten om het beter te begrijpen. Veel kan in dit land beter. Alleen de lijst van dingen die goed gaan, is vele malen langer. Zeker ten opzichte van landen, waar men het niet zo nauw neemt met de meest essentiële waarden zoals rechtstaat, vrijheid en democratie.

Neem nou het koninkrijk Alaouistan in Noord-Afrika. Het is een land waar zelfs de wrede Ottomanen geen vat op konden krijgen. Hier is het woord van de koning wet. Vrijheid is prima, zolang het de koning behaagt. Democratie is mooi, wel voor in de etalage voor het buitenland, en de rechtstaat bestaat alleen voor de staat.

Het land kent ook een grote groep Hollanders, die ooit na een economische crisis er naartoe is geïmmigreerd. … Lees verder

de Volkskrant, 12 juni 2018

‘Ik ga nu niet zeuren dat wij daar niets over te zeggen hebben gehad’, schreef Martin Sommer zijn ongenoegen weg over de aanwezigheid van immigranten in de Nederlandse steden op 2 juni in deze krant. Alsof dat Syrische vluchtelingengezin of dat migrantenkind daar wél iets over te zeggen had. Of alsof de ‘oorspronkelijke Nederlanders’ (term is van Sommer) een referendum door de neus was geboord: ‘Wilt u meer of minder’ mensen ‘van Duitsen bloed’ in uw stad? Om het vervolgens te ‘gaan regelen’.

Aanleiding was de publicatie van het rapport De nieuwe verscheidenheid van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR). Daarin werd onder meer geconcludeerd dat de nieuwe verscheidenheid naar herkomst in Nederland een structureel karakter heeft en dat het samenleven daardoor ingewikkelder wordt.

Daarop gingen verschillende commentatoren vanaf hun kant van het dal naar de andere kant ‘zie je nou wel’ roepen. En zo ‘zeurde’ Sommer toch: ‘Feitelijk is diversiteit een doorslaand succes’ en ‘Nu (…) graag (ook) een WRR-rapport over de mogelijkheid om de immigratie te beperken’. … Lees verder

de Volkskrant, 1 juni 2018

Op 15 december 2015 wordt een elektricien van Eneco bij de voordeur van zijn huis in Almere geëxecuteerd. In de loop van 2016 doet in de kringen van de Iraanse ballingen het gerucht de ronde dat het slachtoffer Mohammad-Reza Kolahi was. Tegelijk fluisteren de ayatollahs onderling dat de dader van de bomaanslag van 28 juni 1981 is gefusilleerd in Nederland.

In de loop van juni 1981 besluit ayatollah Khomeini, om Bani-Sadr, de eerste gekozen president na de revolutie van 1979 af te zetten en te starten met de massale executie van politieke gevangenen. Elke avond wordt in het Iraanse achtuurjournaal de lijst met namen van honderden geëxecuteerden voorgelezen. De meesten zijn jongeren, vaak studenten of minderjarige middelbare scholieren, soms nog zwangere vrouwen, journalisten, dichters en schrijvers. Khomeini maakte één uitzondering: meisjes die nog maagd waren, mochten niet worden gedood. Om die reden worden ze vóór hun executie door de revolutionaire gardisten eerst ontmaagd. … Lees verder