Reformatorisch Dagblad, 9 maart 2002

Terwijl de schaduw van het kwaad zich opnieuw over ons oude continent verspreidt, vragen we ons ontdaan, beduusd en beschaamd af: hoe is het mogelijk dat we het weer zo ver hebben laten komen? Na 75 jaar vrede en stabiliteit wordt in Europa opnieuw het bestaansrecht van een land en een volk ontkend. Opnieuw worden ontelbare vrouwen en kinderen oorlogsvluchteling en verliezen duizenden jonge mannen hun leven. Waar en wanneer hebben we, ondanks de ontelbare kreten ”Nooit meer”, de verkeerde afslag genomen, waardoor we dit op het Europese grondgebied opnieuw laten gebeuren?

Lees verder …