de Volkskrant, 1 april 2018

In Nederland zijn alle opvattingen gelijk. Maar sommige opvattingen zijn meer gelijk dan de andere. Zo wordt onder het mom van godsdienstvrijheid allerlei uitzonderingen geëist, en veelal gekregen, die ondenkbaar zouden zijn voor een agnost of atheïst. Een paar voorbeelden: Jodennijd, homofobie, besnijden van jongetjes, polygamie, gebedsruimte in onderwijsinstellingen, gescheiden zwemuren, knechten van vrouwen en meisjes, ritueel slachten van dieren, weigeren handen te schudden, niet opstaan voor de rechter in een rechtszaal, weigeren van de door de seculiere rechtstaat vastgestelde neutrale uniforme kleding. Dat iemand in zijn individuele religieuze beleving gerespecteerd moet worden, is een kwestie van fatsoen. Maar tot hoever? Wat maakt een ‘religieuze opvatting’ anders en zwaarwegender dan een persoonlijke opvatting of mening? En welke natte vinger bepaalt wat de ware geloofsopvatting is en wie de ware gelovige?

… Lees verder