De Volkskrant, 12 november 2017

Vrijheid, vrijheid, vrijheid. Alles ademde vrijheid in Amsterdam toen ik daar belandde vanuit een Iraanse gevangeniscel. De bevrijding van die alles bedekkende deken van onderdrukkende religie, voelde elke dag weer als een zinsbegoocheling. Dronken werd ik van die vrijheid en ik doopte mezelf in het intellectuele paradijs van de Amsterdamse academische wereld. Rede en ratio werden mijn trouwste vrienden, om het verleden te analyseren en te begrijpen, het heden te kunnen plaatsen en hoop te hebben voor de toekomst. …  Lees verder